Odmiana imienia Wincent przez przypadki

Wincent imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wincent

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wincenta

Celownik
(komu? czemu?):Wincentowi

Biernik
(kogo? co?):Wincenta

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wincentem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wincencie

Wołacz
(hej!):Wincencie!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WincentWincent chce pójść ze mną na spacer.
Wincent tego nie widzi.
Dobrze, że Wincent grzecznie śpi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Wincent.
Autorem niniejszego tekstu jest Wincent.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WincentaPrzedwczoraj były urodziny Wincenta.
Tymczasem zauważyłam wpis Wincenta kilka dni temu.
Tata Wincenta poszedł otworzyć drzwi.
Zaproszenia na urodziny Wincenta są gotowe.
Dziadek Wincenta w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
WincentowiTym razem nie damy Wincentowi dojść do głosu.
Mama przyznała rację Wincentowi.
Kupiłem Wincentowi magnes na lodówkę.
Wincentowi włosy stanęły dęba na głowie.
Ten nie pozostał dłużny Wincentowi.

Biernik:
(kogo? co?)
WincentaNa Wincenta moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Patrzy na Wincenta wyczekująco.
Kacper patrzył na Wincenta ze zdumieniem.
Patrzył na Wincenta wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Wincenta.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WincentemJa z Wincentem chcemy się przebrać za wampiry.
Obie z Wincentem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Dorota spotkała się z Wincentem.
Obie z Wincentem postawiłyśmy na zmiany.
Pracuję z Wincentem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WincencieZastanawiam się czy powiedzieć mami o Wincencie.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Wincencie.
Kilka słów od autora materiału o Wincencie.
Mowa oczywiście o Wincencie.
Wspominam o Wincencie.

Wołacz:
(hej!)
WincencieDziękuję Wincencie za rozmowę!
Witaj Wincencie!
Wincencie! Wróć do mnie!
Cześć Wincencie!
Dzień dobry Wincencie!