Odmiana imienia Winandka przez przypadki

Winandka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Winandka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Winandki

Celownik
(komu? czemu?):Winandce

Biernik
(kogo? co?):Winandkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Winandką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Winandce

Wołacz
(hej!):Winandko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WinandkaW domu Winandka często urządza rodzicom pokazy mody.
Winandka nie umie śpiewać.
Winandka chce pójść ze mną na spacer.
Co robi Winandka?
Ja i Winandka nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WinandkiByłam pełna uznania dla rozwoju Winandki.
Zostało sto dni do narodzin Winandki.
Szkoda że Winandki prawie że w ogóle nie ma.
Rodzina Winandki wyprowadziła się.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Winandki.

Celownik:
(komu? czemu?)
WinandceKorzysta z okazji, by wyznać Winandce miłość.
Dzięki Winandce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Winandce oczy błyszczą.
Kupiłem Winandce magnes na lodówkę.
Mama przyznała rację Winandce.

Biernik:
(kogo? co?)
WinandkęSierżant wpatrywał się w Winandkę jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Doprowadził tym Winandkę do stanu bliskiego apopleksji.
Winandkę znalazłam w recepcji hotelu.
Spojrzałam na Winandkę w wymownym geście.
Przed wejściem spotkaliśmy Winandkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WinandkąRefleksyjnie po spotkaniu z Winandką.
Byliśmy z Winandką na jarmarku.
Zostaliśmy z Winandką w salonie sami.
Sprzątam pokój razem z Winandką.
Razem z Winandką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WinandceTej nocy po raz pierwszy śniłam o Winandce.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Winandce.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Winandce.
Przynajmniej tak myślał tata o Winandce.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Winandce.

Wołacz:
(hej!)
WinandkoDzień dobry Winandko!
Gdzie jesteś Winandko!?
Winandko! Wróć do mnie!
Winandko! Uważaj!
Winandko! Gdzie jesteś?