Odmiana imienia Wim przez przypadki

Wim imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wim

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wima

Celownik
(komu? czemu?):Wimowi

Biernik
(kogo? co?):Wima

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wimem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wimie

Wołacz
(hej!):Wimie!

Przykłady deklinacji imienia Wim” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Wim

Wim tego nie widzi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Wim.
Jeśli jednak przegrasz, Wim zostaje z nami.
Wim chce pójść ze mną na spacer.
Dopiero do mnie dotarło, że Wim już tu jest.

Dopełniacz (kogo? czego?): Wima

Tym razem prezentujemy wystawę Wima.
Dziadek Wima w tym czasie miał chorą rękę.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Wima.
Od razu zobaczyła ich mama Wima.
W domu babci Wima od zawsze stał stary zegar.

Celownik (komu? czemu?): Wimowi

Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Wimowi.
Kupiłem Wimowi magnes na lodówkę.
Musiałam się zwierzyć Wimowi.
Daję Wimowi, to co najlepsze we mnie.
Tym razem nie damy Wimowi dojść do głosu.

Biernik (kogo? co?): Wima

Patrzył na Wima wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Wima zaczęło to nieco irytować.
Sierżant wpatrywał się w Wima jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Zdjęcie przesłane przez Wima.
W Wima nagle coś wstąpiło.

Narzędnik (z kim? z czym?): Wimem

Obie z Wimem postawiłyśmy na zmiany.
Zginął w pojedynku z Wimem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Wimem.
Zostanę tu tylko z Wimem i chłopakami.
Weekend spędzony z Wimem był przesympatyczny.

Miejscownik (o kim? o czym?): Wimie

I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Wimie.
Związana jest z nią legenda o Wimie.
Kiedyś chciałam napisać o Wimie.
Więcej o Wimie znajdziecie na naszej stronie.
Przez chwilę pomyślałam o Wimie.

Wołacz (hej!): Wimie

Dziękuję Wimie za rozmowę!
Wimie! Uważaj!
Wimie! Gdzie jesteś?
Witaj Wimie!
Cześć Wimie!