Odmiana imienia Wim przez przypadki

Wim imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wim

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wima

Celownik
(komu? czemu?):Wimowi

Biernik
(kogo? co?):Wima

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wimem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wimie

Wołacz
(hej!):Wimie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WimWim tego nie widzi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Wim.
Jeśli jednak przegrasz, Wim zostaje z nami.
Wim chce pójść ze mną na spacer.
Dopiero do mnie dotarło, że Wim już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WimaTym razem prezentujemy wystawę Wima.
Dziadek Wima w tym czasie miał chorą rękę.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Wima.
Od razu zobaczyła ich mama Wima.
W domu babci Wima od zawsze stał stary zegar.

Celownik:
(komu? czemu?)
WimowiZrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Wimowi.
Kupiłem Wimowi magnes na lodówkę.
Musiałam się zwierzyć Wimowi.
Daję Wimowi, to co najlepsze we mnie.
Tym razem nie damy Wimowi dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
WimaPatrzył na Wima wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Wima zaczęło to nieco irytować.
Sierżant wpatrywał się w Wima jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Zdjęcie przesłane przez Wima.
W Wima nagle coś wstąpiło.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WimemObie z Wimem postawiłyśmy na zmiany.
Zginął w pojedynku z Wimem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Wimem.
Zostanę tu tylko z Wimem i chłopakami.
Weekend spędzony z Wimem był przesympatyczny.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WimieI tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Wimie.
Związana jest z nią legenda o Wimie.
Kiedyś chciałam napisać o Wimie.
Więcej o Wimie znajdziecie na naszej stronie.
Przez chwilę pomyślałam o Wimie.

Wołacz:
(hej!)
WimieDziękuję Wimie za rozmowę!
Wimie! Uważaj!
Wimie! Gdzie jesteś?
Witaj Wimie!
Cześć Wimie!