Odmiana imienia Wilma przez przypadki

Wilma imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wilma

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wilmy

Celownik
(komu? czemu?):Wilmie

Biernik
(kogo? co?):Wilmę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wilmą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wilmie

Wołacz
(hej!):Wilmo!

Przykłady deklinacji imienia Wilma” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Wilma

Autorem artykułu jest Wilma.
Za chwilę wróci Wilma z lasu.
Co robi Wilma?
Jak już wiecie mam na imię Wilma.
Jutro Wilma wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz (kogo? czego?): Wilmy

Specjalnością Wilmy jest jazda na koniu.
Na korytarzu blisko pokoju Wilmy stało kilka osób.
Rodzina Wilmy wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Ręka Wilmy uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Wilmy.

Celownik (komu? czemu?): Wilmie

Ja na pewno przekaże swój procent Wilmie.
Powiedz wszystkim i Wilmie, że nic mi nie jest.
Ten nie pozostał dłużny Wilmie.
Tego Wilmie było już za wiele.
Musiałam się zwierzyć Wilmie.

Biernik (kogo? co?): Wilmę

Patrzy na Wilmę wyczekująco.
Patrzę na Wilmę i nic nie rozumiem.
Chwyciła Wilmę za rękaw płaszcza.
Wilmę znalazłam w recepcji hotelu.
Oszołomienie spadło teraz na Wilmę i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik (z kim? z czym?): Wilmą

Obie z Wilmą miałyśmy ochotę skakać do góry.
Kasia z Wilmą mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Wilmą.
Zostaliśmy z Wilmą w salonie sami.
Karolina miała się spotkać z Wilmą przed szkołą.

Miejscownik (o kim? o czym?): Wilmie

Dobrze, że wspomniałeś o Wilmie.
Piszę o Wilmie.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Wilmie.
Bardzo fajny blog o Wilmie.
Na koniec parę słów o Wilmie.

Wołacz (hej!): Wilmo

Dobry wieczór Wilmo!
Wilmo! Uważaj!
Gdzie jesteś Wilmo!?
Dobranoc Wilmo!
Dziękuję Wilmo za rozmowę!