Odmiana imienia Williamik przez przypadki

Williamik imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Williamik

Dopełniacz
(kogo? czego?):Williamika

Celownik
(komu? czemu?):Williamikowi

Biernik
(kogo? co?):Williamika

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Williamikiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Williamiku

Wołacz
(hej!):Williamiku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WilliamikNa drugie imię mam Williamik.
Ma na imię Williamik.
Williamik tego nie widzi.
Gdzie jest Williamik?
Moje drugie imię to właśnie Williamik.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WilliamikaMuszę pochwalić pomysł Williamika.
Przedwczoraj były urodziny Williamika.
Dla Williamika ten pies jest naprawdę bezcenny.
Nie ma Williamika.
Dziadek Williamika w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
WilliamikowiCoś muszę Williamikowi powiedzieć, stoi i czeka.
Napisałem wiersz dzięki Williamikowi.
Tego Williamikowi było już za wiele.
Williamikowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Od początku próbujemy pomóc Williamikowi.

Biernik:
(kogo? co?)
WilliamikaPatrzy na Williamika wyczekująco.
Kiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Williamika.
Popatrzyłam na Williamika przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spojrzałem znacząco na Williamika.
Odprowadziłam Williamika do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WilliamikiemObie z Williamikiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Dzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Williamikiem.
Powinnam jednak pojechać z Williamikiem.
Śpiewam z Williamikiem.
Jadę z Williamikiem na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WilliamikuKiedyś chciałam napisać wiersz o Williamiku.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Williamiku.
Naszą piosenkę pisali z myślą o Williamiku.
Zastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Williamiku.
Kilka słów od autora materiału o Williamiku.

Wołacz:
(hej!)
WilliamikuDobry wieczór Williamiku!
Williamiku! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Williamiku!
Cześć Williamiku!
Williamiku! Uważaj!