Odmiana imienia Wilhuś przez przypadki

Wilhuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wilhuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wilhusia

Celownik
(komu? czemu?):Wilhusiowi

Biernik
(kogo? co?):Wilhusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wilhusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wilhusiu

Wołacz
(hej!):Wilhusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WilhuśJutro Wilhuś wyjdzie ze szpitala.
Ja i Wilhuś nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem niniejszego tekstu jest Wilhuś.
W domu Wilhuś często urządza rodzicom pokazy mody.
Co robi Wilhuś?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WilhusiaPożyczę od Wilhusia samochód i możemy jechać.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Wilhusia.
Postawa Wilhusia była zupełnie inna.
Prosimy o pomoc dla Wilhusia.
Rodzina Wilhusia wspólnie spędziła świąteczny wieczór.

Celownik:
(komu? czemu?)
WilhusiowiZerwał jabłko i podał je Wilhusiowi.
Zostawiam Wilhusiowi karteczkę i już mnie nie ma.
Kto wie, może Wilhusiowi wyjdzie do na dobre.
Opowiadam Wilhusiowi o swoich zainteresowaniach.
Mam nadzieję, że Wilhusiowi również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
WilhusiaSpoglądam na Wilhusia.
Spotkałam Wilhusia w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Wilhusia bardzo przyjaźnie.
Widzę Wilhusia.
Doprowadził tym Wilhusia do stanu bliskiego apopleksji.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WilhusiemRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Wilhusiem.
Tym razem korespondowałam z Wilhusiem.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Wilhusiem.
Wieczorem z Wilhusiem znowu idziemy na spacer.
Byliśmy z Wilhusiem na jarmarku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WilhusiuPowiedz mi, co myślisz o Wilhusiu.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Wilhusiu.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Wilhusiu.
Pamiętam o Wilhusiu.
Zapraszam na film dokumentalny o Wilhusiu.

Wołacz:
(hej!)
WilhusiuGdzie jesteś Wilhusiu!?
Hej Wilhusiu!
Cześć Wilhusiu!
Dobranoc Wilhusiu!
Wilhusiu! Gdzie jesteś?