Odmiana imienia Wilhelmik przez przypadki

Wilhelmik imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wilhelmik

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wilhelmika

Celownik
(komu? czemu?):Wilhelmikowi

Biernik
(kogo? co?):Wilhelmika

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wilhelmikiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wilhelmiku

Wołacz
(hej!):Wilhelmiku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WilhelmikAutorem niniejszego tekstu jest Wilhelmik.
Dla mnie było już jasne, ze Wilhelmik umiera.
Jeśli jednak przegrasz, Wilhelmik zostaje z nami.
Mam na imię Wilhelmik.
Wilhelmik nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WilhelmikaW słuchawce usłyszałam głos Wilhelmika.
Tata Wilhelmika opowiedział mi o swoich przygodach w wojsku.
Jadę do Wilhelmika.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Wilhelmika.
Tym razem prezentujemy wystawę Wilhelmika.

Celownik:
(komu? czemu?)
WilhelmikowiZostawiam Wilhelmikowi karteczkę i już mnie nie ma.
Daję Wilhelmikowi, to co najlepsze we mnie.
Słoik z kawą wyleciał Wilhelmikowi z rąk.
Oddaję Wilhelmikowi list.
Mama przyznała rację Wilhelmikowi.

Biernik:
(kogo? co?)
WilhelmikaPodchodzi, całuje Wilhelmika i idzie do wyjścia.
Doprowadził tym Wilhelmika do stanu bliskiego apopleksji.
Całość dopełniają misternie zaaranżowane wnętrza przez Wilhelmika.
Pożegnali w końcu Wilhelmika i wyszli razem.
Wilhelmika zaświerzbiały ręce.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WilhelmikiemOboje z Wilhelmikiem wybuchliśmy śmiechem.
Byliśmy z Wilhelmikiem na jarmarku.
A sytuacja z Wilhelmikiem rozwinęła się nagle dosyć szybko.
Razem z Wilhelmikiem podążyłam na górne piętro za blondynką.
Zobacz wywiad z Wilhelmikiem oraz innymi uczestnikami finału.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WilhelmikuDzisiaj chciałam napisać o Wilhelmiku.
To jest pieśń o Wilhelmiku.
Chcę wiedzieć, co myślisz o Wilhelmiku.
Mowa oczywiście o Wilhelmiku.
Dziś napiszę o Wilhelmiku.

Wołacz:
(hej!)
WilhelmikuWilhelmiku! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Wilhelmiku!?
Wilhelmiku! Gdzie jesteś?
Hej Wilhelmiku!
Witaj Wilhelmiku!