Odmiana imienia Wiktorianka przez przypadki

Wiktorianka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wiktorianka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wiktorianki

Celownik
(komu? czemu?):Wiktoriance

Biernik
(kogo? co?):Wiktoriankę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wiktorianką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wiktoriance

Wołacz
(hej!):Wiktorianko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WiktoriankaZa chwilę wróci Wiktorianka z lasu.
Co robi Wiktorianka?
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Wiktorianka.
Jutro Wiktorianka wyjdzie ze szpitala.
Ma na imię Wiktorianka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WiktoriankiOd razu zobaczyła ich mama Wiktorianki.
Jadę do Wiktorianki.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Wiktorianki.
Nie ma Wiktorianki.
Piszę list do Wiktorianki.

Celownik:
(komu? czemu?)
WiktorianceWiktoriance włosy stanęły dęba na głowie.
Zszedłem z drogi Wiktoriance i usiadłem w fotelu.
Oddaję Wiktoriance list.
Tego Wiktoriance było już za wiele.
Mam nadzieję, że Wiktoriance również się podoba.

Biernik:
(kogo? co?)
WiktoriankęWidzę Wiktoriankę.
Patrzył na Wiktoriankę wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
W Wiktoriankę nagle coś wstąpiło.
Spojrzałem znacząco na Wiktoriankę.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Wiktoriankę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WiktoriankąWieczorem z Wiktorianką znowu idziemy na spacer.
Obie z Wiktorianką postawiłyśmy na zmiany.
Weekend spędzony z Wiktorianką był przesympatyczny.
Śpiewam z Wiktorianką.
Pracuję z Wiktorianką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WiktorianceTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Wiktoriance.
Więcej o Wiktoriance znajdziecie na naszej stronie.
Piszę o Wiktoriance.
Przez chwilę pomyślałam o Wiktoriance.
Zapraszam na film dokumentalny o Wiktoriance.

Wołacz:
(hej!)
WiktoriankoDzień dobry Wiktorianko!
Hej Wiktorianko!
Gdzie jesteś Wiktorianko!?
Dziękuję Wiktorianko za rozmowę!
Wiktorianko! Wróć do mnie!