Odmiana imienia Wiktorcia przez przypadki

Wiktorcia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wiktorcia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wiktorci

Celownik
(komu? czemu?):Wiktorci

Biernik
(kogo? co?):Wiktorcię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wiktorcią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wiktorci

Wołacz
(hej!):Wiktorciu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WiktorciaDopiero do mnie dotarło, że Wiktorcia już tu jest.
Wiktorcia tego nie widzi.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Wiktorcia.
Dla mnie było już jasne, ze Wiktorcia umiera.
Jutro Wiktorcia wyjdzie ze szpitala.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WiktorciTata Wiktorci sam opatrzył mi nogę.
Pożyczę od Wiktorci samochód i możemy jechać.
Nie ma Wiktorci.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Wiktorci.
Najbardziej polubiłam ojca Wiktorci.

Celownik:
(komu? czemu?)
WiktorciOczywiście każdy przyzna rację Wiktorci.
Słoik z kawą wyleciał Wiktorci z rąk.
Dzięki Wiktorci święta nabrały nowego wymiaru.
Zaproponowałem Wiktorci dwa tematy.
Kto wie, może Wiktorci wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
WiktorcięNieśmiało gładzi Wiktorcię po włosach.
Spojrzałam na Wiktorcię jak dopisuje kolejne literki.
Spojrzała na Wiktorcię jeszcze raz.
Sierżant wpatrywał się w Wiktorcię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Spotkałam Wiktorcię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WiktorciąJa z Wiktorcią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Siedzieliśmy z Wiktorcią przy basenie.
Siedzieliśmy z Wiktorcią na ławce w parku.
Refleksyjnie po spotkaniu z Wiktorcią.
Tym razem korespondowałam z Wiktorcią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WiktorciNa pewno słyszałyście o Wiktorci.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Wiktorci.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Wiktorci.
Marzę o Wiktorci.
Artykuł o Wiktorci wywołał burzę w mediach.

Wołacz:
(hej!)
WiktorciuWitaj Wiktorciu!
Dziękuję Wiktorciu za rozmowę!
Dobranoc Wiktorciu!
Wiktorciu! Gdzie jesteś?
Dobry wieczór Wiktorciu!