Odmiana imienia Wiesiunia przez przypadki

Wiesiunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wiesiunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wiesiuni

Celownik
(komu? czemu?):Wiesiuni

Biernik
(kogo? co?):Wiesiunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wiesiunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wiesiuni

Wołacz
(hej!):Wiesiuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WiesiuniaWiesiunia tego nie widzi.
Dobrze, że Wiesiunia grzecznie śpi.
Wiesiunia wraca do domu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Wiesiunia.
Wiesiunia ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WiesiuniPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Wiesiuni słychać.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Wiesiuni.
Rodzina Wiesiuni wyprowadziła się.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Wiesiuni.
Tata Wiesiuni poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
WiesiuniKorzysta z okazji, by wyznać Wiesiuni miłość.
Wiesiuni wpadły w ucho słowa piosenki.
Proszę Wiesiuni nie dokuczać!
Wiesiuni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Dzięki Wiesiuni mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.

Biernik:
(kogo? co?)
WiesiunięKacper patrzył na Wiesiunię ze zdumieniem.
Przyniesiona przez Wiesiunię kawa okazała się tą nieco gorszą.
Spojrzał na Wiesiunię i uśmiechnął się.
O jego personalia miałam spytać Wiesiunię prywatnie.
Wiesiunię zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WiesiuniąDorota spotkała się z Wiesiunią.
Razem z Wiesiunią zrobiłyśmy obiad.
Rozmawiam z Wiesiunią.
Ja z Wiesiunią zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Zginął w pojedynku z Wiesiunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WiesiuniMyślałam cały czas tylko o Wiesiuni.
Bardzo fajny blog o Wiesiuni.
Czasami myślę sobie o Wiesiuni.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Wiesiuni.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Wiesiuni.

Wołacz:
(hej!)
WiesiuniuWiesiuniu! Wróć do mnie!
Witaj Wiesiuniu!
Cześć Wiesiuniu!
Dzień dobry Wiesiuniu!
Dobranoc Wiesiuniu!