Odmiana imienia Wiesiula przez przypadki

Wiesiula imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wiesiula

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wiesiuli

Celownik
(komu? czemu?):Wiesiuli

Biernik
(kogo? co?):Wiesiulę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wiesiulą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wiesiuli

Wołacz
(hej!):Wiesiulo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WiesiulaJeśli jednak przegrasz, Wiesiula zostaje z nami.
Wiesiula nie umie grać na gitarze.
Jutro Wiesiula wyjdzie ze szpitala.
Na drugie imię mam Wiesiula.
Co robi Wiesiula?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WiesiuliW sobotę są urodziny Wiesiuli.
Zostało sto dni do narodzin Wiesiuli.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Wiesiuli.
Nie lubię Wiesiuli.
Przedwczoraj były urodziny Wiesiuli.

Celownik:
(komu? czemu?)
WiesiuliWiesiuli udało się usłyszeć tylko parę słów.
Napisałem wiersz dzięki Wiesiuli.
Opowiadam Wiesiuli o swoich zainteresowaniach.
Musiałam się zwierzyć Wiesiuli.
Od początku próbujemy pomóc Wiesiuli.

Biernik:
(kogo? co?)
WiesiulęSpojrzała na Wiesiulę jeszcze raz.
Spojrzałem znacząco na Wiesiulę.
Wiesiulę zaświerzbiały ręce.
Popatrzyłam na Wiesiulę przekonana, że zacznie mówić dalej.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Wiesiulę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WiesiuląSiedzieliśmy z Wiesiulą na ławce w parku.
Śpiewam z Wiesiulą.
Zobacz wywiad z Wiesiulą oraz innymi uczestnikami finału.
Powinnam jednak pojechać z Wiesiulą.
Pracuję z Wiesiulą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WiesiuliCzasami myślę sobie o Wiesiuli.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Wiesiuli.
A przecież nikt inaczej o Wiesiuli nie pisał.
No a teraz trochę więcej o Wiesiuli.
W powrotnej drodze myślał o Wiesiuli.

Wołacz:
(hej!)
WiesiuloCześć Wiesiulo!
Wiesiulo! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Wiesiulo!
Dobry wieczór Wiesiulo!
Witaj Wiesiulo!