Odmiana imienia Wiesio przez przypadki

Wiesio imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wiesio

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wiesia

Celownik
(komu? czemu?):Wiesiowi

Biernik
(kogo? co?):Wiesia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wiesiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wiesiu

Wołacz
(hej!):Wiesiu!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Wiesiowie, Wiesie

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wiesiów

Celownik
(komu? czemu?):Wiesiom

Biernik
(kogo? co?):Wiesiów

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wiesiami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wiesiach

Wołacz
(hej!):Wiesiowie, Wiesie!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WiesioNa drugie imię mam Wiesio.
Autorem artykułu jest Wiesio.
Jak już wiecie mam na imię Wiesio.
Ma na imię Wiesio.
Wiesio nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WiesiaTeraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Wiesia.
Postanowiłam zadzwonić do Wiesia.
Nie lubię Wiesia.
Ręka Wiesia uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Przedwczoraj były urodziny Wiesia.

Celownik:
(komu? czemu?)
WiesiowiZaproponowałem Wiesiowi dwa tematy.
Dzięki Wiesiowi mamy kolejny artykuł po polsku.
Chciałam szybko pochwalić się Wiesiowi.
Mama przyznała rację Wiesiowi.
Nie wiem, co powiedzieć Wiesiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
WiesiaPrzed wejściem spotkaliśmy Wiesia.
Nieśmiało gładzi Wiesia po włosach.
Spojrzała na Wiesia jeszcze raz.
Lubię Wiesia.
Chwyciła Wiesia za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WiesiemRazem z Wiesiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Ja z Wiesiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Siedzieliśmy z Wiesiem na ławce w parku.
Idę na spacer z Wiesiem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Wiesiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WiesiuRozmawiam o Wiesiu.
No a teraz trochę więcej o Wiesiu.
A przecież nikt inaczej o Wiesiu nie pisał.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Wiesiu.
Mowa oczywiście o Wiesiu.

Wołacz:
(hej!)
WiesiuDzień dobry Wiesiu!
Cześć Wiesiu!
Dziękuję Wiesiu za rozmowę!
Wiesiu! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Wiesiu!?