Odmiana imienia Wieseczka przez przypadki

Wieseczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wieseczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wieseczki

Celownik
(komu? czemu?):Wieseczce

Biernik
(kogo? co?):Wieseczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wieseczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wieseczce

Wołacz
(hej!):Wieseczko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WieseczkaJa i Wieseczka nie wiedziałyśmy, co robić.
Za chwilę wróci Wieseczka z lasu.
Dla mnie było już jasne, ze Wieseczka umiera.
Gdzie jest Wieseczka?
Dziś Wieseczka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WieseczkiPostanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Wieseczki słychać.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Wieseczki.
Ręka Wieseczki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Przyglądałam się dłoniom Wieseczki.
Tym razem prezentujemy wystawę Wieseczki.

Celownik:
(komu? czemu?)
WieseczceDzięki Wieseczce mamy kolejny artykuł po polsku.
Słoik z kawą wyleciał Wieseczce z rąk.
Ja na pewno przekaże swój procent Wieseczce.
Wieseczce włosy stanęły dęba na głowie.
Zaproponowałem Wieseczce dwa tematy.

Biernik:
(kogo? co?)
WieseczkęŚmiał się głośno, wesoło i patrzał na Wieseczkę bardzo przyjaźnie.
Spojrzałam na Wieseczkę.
Widziałem dzisiaj Wieseczkę z mojej klasy.
Wieseczkę zaczęło to nieco irytować.
Odprowadziłam Wieseczkę do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WieseczkąW praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Wieseczką.
Sprzątam pokój z Wieseczką.
Wymyśliłam z Wieseczką nową zabawę.
Zginął w pojedynku z Wieseczką.
Jadę z Wieseczką na dyskotekę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WieseczceChciałbym być teraz przy Wieseczce.
Śpiewam o Wieseczce.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Wieseczce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Wieseczce.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Wieseczce.

Wołacz:
(hej!)
WieseczkoDobry wieczór Wieseczko!
Gdzie jesteś Wieseczko!?
Cześć Wieseczko!
Witaj Wieseczko!
Wieseczko! Wróć do mnie!