Odmiana imienia Wiesławek przez przypadki

Wiesławek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wiesławek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wiesławka

Celownik
(komu? czemu?):Wiesławkowi

Biernik
(kogo? co?):Wiesławka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wiesławkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wiesławku

Wołacz
(hej!):Wiesławku!

Przykłady deklinacji imienia Wiesławek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Wiesławek

Ma na imię Wiesławek.
Jak już wiecie mam na imię Wiesławek.
Co robi Wiesławek?
Dziś Wiesławek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Jeśli jednak przegrasz, Wiesławek zostaje z nami.

Dopełniacz (kogo? czego?): Wiesławka

Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Wiesławka.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Wiesławka.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Wiesławka.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Wiesławka.
Na korytarzu blisko pokoju Wiesławka stało kilka osób.

Celownik (komu? czemu?): Wiesławkowi

Zerwał jabłko i podał je Wiesławkowi.
Korzysta z okazji, by wyznać Wiesławkowi miłość.
Od początku próbujemy pomóc Wiesławkowi.
Co tej Wiesławkowi po głowie chodzi?
Słoik z kawą wyleciał Wiesławkowi z rąk.

Biernik (kogo? co?): Wiesławka

Widziałem dzisiaj Wiesławka z mojej klasy.
Wiesławka zaczęło to nieco irytować.
Wiesławka natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Lubię Wiesławka.
Przyniesiona przez Wiesławka kawa okazała się tą nieco gorszą.

Narzędnik (z kim? z czym?): Wiesławkiem

Wymyśliłam z Wiesławkiem nową zabawę.
Zginął w pojedynku z Wiesławkiem.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Wiesławkiem.
Idę na spacer z Wiesławkiem.
Razem z Wiesławkiem zrobiłyśmy obiad.

Miejscownik (o kim? o czym?): Wiesławku

Anna sama już nie wie, co myśleć o Wiesławku.
Związana jest z nią legenda o Wiesławku.
Kilka słów od autora materiału o Wiesławku.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Wiesławku.
Myślał o Wiesławku i o swoim życiu.

Wołacz (hej!): Wiesławku

Wiesławku! Wróć do mnie!
Dzień dobry Wiesławku!
Wiesławku! Uważaj!
Wiesławku! Gdzie jesteś?
Witaj Wiesławku!