Odmiana imienia Wierosia przez przypadki

Wierosia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wierosia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wierosi

Celownik
(komu? czemu?):Wierosi

Biernik
(kogo? co?):Wierosię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wierosią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wierosi

Wołacz
(hej!):Wierosiu!

Przykłady deklinacji imienia Wierosia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Wierosia

Wierosia nie umie śpiewać.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Wierosia.
Jak już wiecie mam na imię Wierosia.
Wierosia nie umie grać na gitarze.
Wierosia tego nie widzi.

Dopełniacz (kogo? czego?): Wierosi

W domu babci Wierosi od zawsze stał stary zegar.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Wierosi.
Rodzina Wierosi wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Postanowiłam zadzwonić do Wierosi i chłopaków.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Wierosi.

Celownik (komu? czemu?): Wierosi

Zaproponowałem Wierosi dwa tematy.
Wierosi przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Napisałem wiersz dzięki Wierosi.
Opowiedziałam Wierosi o przykrości która mnie spotkała.
Zszedłem z drogi Wierosi i usiadłem w fotelu.

Biernik (kogo? co?): Wierosię

Wierosię natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spojrzał na Wierosię i uśmiechnął się.
Spojrzałam na Wierosię.
Postaram się namówić Wierosię na spacer.
Podchodzi, całuje Wierosię i idzie do wyjścia.

Narzędnik (z kim? z czym?): Wierosią

Zakończyliśmy edycję kwietniową z Wierosią.
Rozmawiam z Wierosią.
Sprzątam pokój z Wierosią.
Pracuję razem z Wierosią.
Oboje z Wierosią wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik (o kim? o czym?): Wierosi

Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Wierosi.
Te widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Wierosi.
Myślę o Wierosi.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Wierosi.
Marzę o Wierosi.

Wołacz (hej!): Wierosiu

Hej Wierosiu!
Witaj Wierosiu!
Gdzie jesteś Wierosiu!?
Dzień dobry Wierosiu!
Wierosiu! Wróć do mnie!