Odmiana imienia Wiereczka przez przypadki

Wiereczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wiereczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wiereczki

Celownik
(komu? czemu?):Wiereczce

Biernik
(kogo? co?):Wiereczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wiereczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wiereczce

Wołacz
(hej!):Wiereczko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WiereczkaGdzie jest Wiereczka?
Ma na imię Wiereczka.
Dobrze, że Wiereczka grzecznie śpi.
Autorem niniejszego tekstu jest Wiereczka.
Co robi Wiereczka?

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WiereczkiSzukałem linków do strony Wiereczki.
Jadę do Wiereczki.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Wiereczki.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Wiereczki.
Zaproszenia na urodziny Wiereczki są gotowe.

Celownik:
(komu? czemu?)
WiereczceDzięki Wiereczce mamy kolejny artykuł po polsku.
Kupiłem Wiereczce magnes na lodówkę.
Zerwał jabłko i podał je Wiereczce.
Daję Wiereczce, to co najlepsze we mnie.
Zostawiam Wiereczce karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
WiereczkęSpoglądam na Wiereczkę.
W Wiereczkę nagle coś wstąpiło.
Nieśmiało gładzi Wiereczkę po włosach.
Oszołomienie spadło teraz na Wiereczkę i na moment odebrało mu wigor.
Popatrzyłam na Wiereczkę przekonana, że zacznie mówić dalej.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WiereczkąRozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Wiereczką.
Weekend spędzony z Wiereczką był przesympatyczny.
Ja z Wiereczką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Karolina miała się spotkać z Wiereczką przed szkołą.
Powinnam jednak pojechać z Wiereczką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WiereczceZastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Wiereczce.
Przynajmniej tak myślał tata o Wiereczce.
Powiedz mi, co myślisz o Wiereczce.
Kiedyś chciałam napisać o Wiereczce.
Na pewno słyszałyście o Wiereczce.

Wołacz:
(hej!)
WiereczkoWiereczko! Uważaj!
Wiereczko! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Wiereczko!?
Wiereczko! Wróć do mnie!
Dziękuję Wiereczko za rozmowę!