Odmiana imienia Wiercia przez przypadki

Wiercia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wiercia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wierci

Celownik
(komu? czemu?):Wierci

Biernik
(kogo? co?):Wiercię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wiercią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wierci

Wołacz
(hej!):Wierciu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WierciaMa na imię Wiercia.
Autorem artykułu jest Wiercia.
Za chwilę wróci Wiercia z lasu.
Dobrze, że Wiercia grzecznie śpi.
Jak już wiecie mam na imię Wiercia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WierciTato Wierci produkował abażury.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Wierci.
Przez cały dzień czułam wzrok Wierci na sobie.
Tata Wierci poszedł otworzyć drzwi.
Wierci siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
WierciJa na pewno przekaże swój procent Wierci.
Wierci udało się usłyszeć tylko parę słów.
Ten nie pozostał dłużny Wierci.
Dzięki Wierci mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Wierci wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
WiercięKawę kupioną przez Wiercię wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Pożegnali w końcu Wiercię i wyszli razem.
Patrzy na Wiercię wyczekująco.
Spoglądam na Wiercię.
Spojrzała na Wiercię jeszcze raz.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WierciąDwa dni temu miałam z Wiercią śmieszną przygodę.
Razem z Wiercią podążyłam na górne piętro za blondynką.
Obie z Wiercią miałyśmy ochotę skakać do góry.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Wiercią.
Siedzieliśmy z Wiercią na ławce w parku.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WierciI tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Wierci.
Zapraszam na film dokumentalny o Wierci.
Myślałam cały czas tylko o Wierci.
Dzisiaj chciałam napisać o Wierci.
Piszę o Wierci.

Wołacz:
(hej!)
WierciuWierciu! Wróć do mnie!
Dziękuję Wierciu za rozmowę!
Wierciu! Uważaj!
Hej Wierciu!
Gdzie jesteś Wierciu!?