Odmiana imienia Wienia przez przypadki

Wienia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wienia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wieni

Celownik
(komu? czemu?):Wieni

Biernik
(kogo? co?):Wienię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wienią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wieni

Wołacz
(hej!):Wieniu!

Przykłady deklinacji imienia Wienia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Wienia

Wienia nie umie grać na gitarze.
Wienia chce pójść ze mną na spacer.
Gdzie jest Wienia?
Wienia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dobrze, że Wienia grzecznie śpi.

Dopełniacz (kogo? czego?): Wieni

Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Wieni.
W słuchawce usłyszałam głos Wieni.
Pożyczę od Wieni samochód i możemy jechać.
Postanowiłam zadzwonić do Wieni i chłopaków.
Tata Wieni sam opatrzył mi nogę.

Celownik (komu? czemu?): Wieni

Oddaję Wieni list.
Musiałam się zwierzyć Wieni.
Zostawiam Wieni karteczkę i już mnie nie ma.
Kto wie, może Wieni wyjdzie do na dobre.
Kupiłem Wieni magnes na lodówkę.

Biernik (kogo? co?): Wienię

Przeprosiłam Wienię i poszłam dalej.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Wienię bardzo przyjaźnie.
Postaram się namówić Wienię na spacer.
Lubię Wienię.
Spojrzałam na Wienię.

Narzędnik (z kim? z czym?): Wienią

Razem z Wienią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Wienią.
Pracuję razem z Wienią.
Idę na spacer z Wienią.
Sprzątam pokój z Wienią.

Miejscownik (o kim? o czym?): Wieni

Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Wieni.
Pamiętajmy o Wieni i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Na pewno słyszałyście o Wieni.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Wieni.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Wieni.

Wołacz (hej!): Wieniu

Dobry wieczór Wieniu!
Wieniu! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Wieniu!?
Dzień dobry Wieniu!
Cześć Wieniu!