Odmiana imienia Wienia przez przypadki

Wienia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wienia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wieni

Celownik
(komu? czemu?):Wieni

Biernik
(kogo? co?):Wienię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wienią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wieni

Wołacz
(hej!):Wieniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WieniaWienia nie umie grać na gitarze.
Wienia chce pójść ze mną na spacer.
Gdzie jest Wienia?
Wienia chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dobrze, że Wienia grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WieniUstaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Wieni.
W słuchawce usłyszałam głos Wieni.
Pożyczę od Wieni samochód i możemy jechać.
Postanowiłam zadzwonić do Wieni i chłopaków.
Tata Wieni sam opatrzył mi nogę.

Celownik:
(komu? czemu?)
WieniOddaję Wieni list.
Musiałam się zwierzyć Wieni.
Zostawiam Wieni karteczkę i już mnie nie ma.
Kto wie, może Wieni wyjdzie do na dobre.
Kupiłem Wieni magnes na lodówkę.

Biernik:
(kogo? co?)
WienięPrzeprosiłam Wienię i poszłam dalej.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Wienię bardzo przyjaźnie.
Postaram się namówić Wienię na spacer.
Lubię Wienię.
Spojrzałam na Wienię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WieniąRazem z Wienią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Wienią.
Pracuję razem z Wienią.
Idę na spacer z Wienią.
Sprzątam pokój z Wienią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WieniZastanawiam się czy powiedzieć mami o Wieni.
Pamiętajmy o Wieni i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Na pewno słyszałyście o Wieni.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Wieni.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Wieni.

Wołacz:
(hej!)
WieniuDobry wieczór Wieniu!
Wieniu! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Wieniu!?
Dzień dobry Wieniu!
Cześć Wieniu!