Odmiana imienia Wida przez przypadki

Wida imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wida

Dopełniacz
(kogo? czego?):Widy

Celownik
(komu? czemu?):Widzie

Biernik
(kogo? co?):Widę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Widą

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Widzie

Wołacz
(hej!):Wido!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WidaJak już wiecie mam na imię Wida.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Wida.
Dla mnie było już jasne, ze Wida umiera.
Wida odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Wida nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WidyWysyłam list do Widy.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Widy.
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Widy.
Prosimy o pomoc dla Widy.
Tata Widy poszedł otworzyć drzwi.

Celownik:
(komu? czemu?)
WidzieProszę Widzie nie dokuczać!
Zaproponowałem Widzie dwa tematy.
Przyglądam się Widzie.
Widzie wpadły w ucho słowa piosenki.
Tym razem nie damy Widzie dojść do głosu.

Biernik:
(kogo? co?)
WidęNa Widę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Spojrzałam na Widę jak dopisuje kolejne literki.
Widziałem dzisiaj Widę z mojej klasy.
Odprowadziłam Widę do wyjścia.
Patrzy na Widę wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WidąJa z Widą chcemy się przebrać za wampiry.
Siedzieliśmy z Widą przy basenie.
Wymyśliłam z Widą nową zabawę.
Jadę z Widą na dyskotekę.
Obie z Widą miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WidzieŚpiewam o Widzie.
Dziś napiszę o Widzie.
Przy Widzie zapomniałem o wszystkim.
Myślałam cały czas tylko o Widzie.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Widzie.

Wołacz:
(hej!)
WidoDziękuję Wido za rozmowę!
Witaj Wido!
Wido! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Wido!?
Dobranoc Wido!