Odmiana imienia Wiaczesławuś przez przypadki

Wiaczesławuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wiaczesławuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wiaczesławusia

Celownik
(komu? czemu?):Wiaczesławusiowi

Biernik
(kogo? co?):Wiaczesławusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wiaczesławusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wiaczesławusiu

Wołacz
(hej!):Wiaczesławusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WiaczesławuśJak już wiecie mam na imię Wiaczesławuś.
Dla mnie było już jasne, ze Wiaczesławuś umiera.
Autorem artykułu jest Wiaczesławuś.
Na drugie imię mam Wiaczesławuś.
Wiaczesławuś chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WiaczesławusiaPrzepis na tą babkę dostałam dawno temu od znajomej Wiaczesławusia.
Piszę list do Wiaczesławusia.
Szkoda że Wiaczesławusia prawie że w ogóle nie ma.
Przed domem Wiaczesławusia zauważyłem wózek z dzieckiem.
W słuchawce usłyszałam głos Wiaczesławusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
WiaczesławusiowiRozalia z troską przyglądała się Wiaczesławusiowi.
Wiaczesławusiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Opowiedziałam Wiaczesławusiowi o przykrości która mnie spotkała.
Musiałam się zwierzyć Wiaczesławusiowi.
Zszedłem z drogi Wiaczesławusiowi i usiadłem w fotelu.

Biernik:
(kogo? co?)
WiaczesławusiaKiedy podążyłam za jego wzrokiem, ujrzałam Wiaczesławusia.
Patrzył na Wiaczesławusia wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Popatrzyłam na Wiaczesławusia przekonana, że zacznie mówić dalej.
Na Wiaczesławusia moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Na Wiaczesławusia spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WiaczesławusiemDzisiaj miałam się spotkać pierwszy raz z Wiaczesławusiem.
Obie z Wiaczesławusiem postawiłyśmy na zmiany.
Powinnam jednak pojechać z Wiaczesławusiem.
Ja z Wiaczesławusiem chcemy się przebrać za wampiry.
Ja z Wiaczesławusiem coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WiaczesławusiuMyślałam cały czas tylko o Wiaczesławusiu.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Wiaczesławusiu.
Mowa oczywiście o Wiaczesławusiu.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Wiaczesławusiu.
W powrotnej drodze myślał o Wiaczesławusiu.

Wołacz:
(hej!)
WiaczesławusiuWiaczesławusiu! Uważaj!
Wiaczesławusiu! Wróć do mnie!
Wiaczesławusiu! Gdzie jesteś?
Hej Wiaczesławusiu!
Witaj Wiaczesławusiu!