Odmiana imienia Wiaczesławek przez przypadki

Wiaczesławek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wiaczesławek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wiaczesławka

Celownik
(komu? czemu?):Wiaczesławkowi

Biernik
(kogo? co?):Wiaczesławka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wiaczesławkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wiaczesławku

Wołacz
(hej!):Wiaczesławku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WiaczesławekMa na imię Wiaczesławek.
Za chwilę wróci Wiaczesławek z lasu.
Wiaczesławek chce pójść ze mną na spacer.
Autorem artykułu jest Wiaczesławek.
Dziś Wiaczesławek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WiaczesławkaTymczasem zauważyłam wpis Wiaczesławka kilka dni temu.
Serce Wiaczesławka stanęło na moment.
Rodzina Wiaczesławka zginęła w wypadku samochodowym.
Tata Wiaczesławka sam opatrzył mi nogę.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Wiaczesławka.

Celownik:
(komu? czemu?)
WiaczesławkowiWiaczesławkowi włosy stanęły dęba na głowie.
Zszedłem z drogi Wiaczesławkowi i usiadłem w fotelu.
Oddaję Wiaczesławkowi list.
Co tej Wiaczesławkowi po głowie chodzi?
Nie wiem, co powiedzieć Wiaczesławkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
WiaczesławkaOszołomienie spadło teraz na Wiaczesławka i na moment odebrało mu wigor.
Nieśmiało gładzi Wiaczesławka po włosach.
Obserwuję Wiaczesławka bardzo uważnie.
Kawę kupioną przez Wiaczesławka wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Patrzę na Wiaczesławka i nic nie rozumiem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WiaczesławkiemKarolina miała się spotkać z Wiaczesławkiem przed szkołą.
Ja z Wiaczesławkiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Jadę na wycieczkę razem z Wiaczesławkiem.
Dwa dni temu miałam z Wiaczesławkiem śmieszną przygodę.
Kasia z Wiaczesławkiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WiaczesławkuNa wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Wiaczesławku.
A przecież nikt inaczej o Wiaczesławku nie pisał.
Piszę o Wiaczesławku.
Związana jest z nią legenda o Wiaczesławku.
Warto także pomyśleć chwilę o Wiaczesławku.

Wołacz:
(hej!)
WiaczesławkuWiaczesławku! Gdzie jesteś?
Dobranoc Wiaczesławku!
Gdzie jesteś Wiaczesławku!?
Cześć Wiaczesławku!
Dobry wieczór Wiaczesławku!