Odmiana imienia Więcusia przez przypadki

Więcusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Więcusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Więcusi

Celownik
(komu? czemu?):Więcusi

Biernik
(kogo? co?):Więcusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Więcusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Więcusi

Wołacz
(hej!):Więcusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WięcusiaMa na imię Więcusia.
Dopiero do mnie dotarło, że Więcusia już tu jest.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Więcusia.
Więcusia tego nie widzi.
Więcusia nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WięcusiUstaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Więcusi.
Rodzina Więcusi wyprowadziła się.
Tata Więcusi sam opatrzył mi nogę.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Więcusi.
Postanowiłam zadzwonić do Więcusi.

Celownik:
(komu? czemu?)
WięcusiOpowiedziałam Więcusi o przykrości która mnie spotkała.
Oddaję Więcusi list.
Daję Więcusi, to co najlepsze we mnie.
Chciałam szybko pochwalić się Więcusi.
Przyglądam się Więcusi.

Biernik:
(kogo? co?)
WięcusięDoprowadził tym Więcusię do stanu bliskiego apopleksji.
Lubię Więcusię.
Spojrzał na Więcusię i uśmiechnął się.
Nieśmiało gładzi Więcusię po włosach.
Kacper patrzył na Więcusię ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WięcusiąByliśmy z Więcusią na jarmarku.
Idę na spacer z Więcusią.
Rozmawiam z Więcusią.
Ja z Więcusią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Dorota spotkała się z Więcusią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WięcusiPiszę o Więcusi.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Więcusi.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Więcusi.
Chciałbym być teraz przy Więcusi.
W głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Więcusi.

Wołacz:
(hej!)
WięcusiuCześć Więcusiu!
Więcusiu! Uważaj!
Więcusiu! Wróć do mnie!
Dobry wieczór Więcusiu!
Dziękuję Więcusiu za rozmowę!