Odmiana imienia Więcemiruś przez przypadki

Więcemiruś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Więcemiruś

Dopełniacz
(kogo? czego?):

Celownik
(komu? czemu?):Więcemirusiu

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Więcemirusiowi

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Więcemirusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Więcemirusiu

Celownik
(komu? czemu?):Więcemirusiem

Biernik
(kogo? co?):

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o

Wołacz
(hej!):Więcemirusia!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WięcemiruśMam na imię Więcemiruś.
Więcemiruś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Więcemiruś chce pójść ze mną na spacer.
Co robi Więcemiruś?
Więcemiruś wraca do domu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu .
Lubię śpiewać zwłaszcza dla .
Krótki filmik przedstawiający braciszka .
Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla .
Zostało sto dni do narodzin .

Celownik:
(komu? czemu?)
WięcemirusiuDzięki Więcemirusiu święta nabrały nowego wymiaru.
Zszedłem z drogi Więcemirusiu i usiadłem w fotelu.
Kto wie, może Więcemirusiu wyjdzie do na dobre.
Zerwał jabłko i podał je Więcemirusiu.
Zostawiam Więcemirusiu karteczkę i już mnie nie ma.

Biernik:
(kogo? co?)
Lubię .
znalazłam w recepcji hotelu.
Spotkałam w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Patrzył na z pełnym zgrozy podziwem.
Podchodzi, całuje i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Idę na spacer z .
Zostaliśmy z w salonie sami.
Tym razem korespondowałam z .
Oboje z kochamy słodycze, a ja uwielbiam piec.
Oboje z wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WięcemirusiowiZwiązana jest z nią legenda o Więcemirusiowi.
Na koniec parę słów o Więcemirusiowi.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Więcemirusiowi.
Posiadam całą serię powieści tego autora o Więcemirusiowi.
Wspominam o Więcemirusiowi.

Wołacz:
(hej!)
Cześć !
Dobry wieczór !
Hej !
Gdzie jesteś !?
Witaj !