Odmiana imienia Westynka przez przypadki

Westynka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Westynka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Westynki

Celownik
(komu? czemu?):Westynce

Biernik
(kogo? co?):Westynkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Westynką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Westynce

Wołacz
(hej!):Westynko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WestynkaMoje drugie imię to właśnie Westynka.
Ja i Westynka nie wiedziałyśmy, co robić.
Ma na imię Westynka.
Jeśli jednak przegrasz, Westynka zostaje z nami.
Autorem niniejszego tekstu jest Westynka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WestynkiPrzyglądałam się dłoniom Westynki.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Westynki.
Lubię śpiewać zwłaszcza dla Westynki.
Rodzina Westynki zginęła w wypadku samochodowym.
Rozalia podeszła do Westynki.

Celownik:
(komu? czemu?)
WestynceDzięki Westynce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Opowiadam Westynce o swoich zainteresowaniach.
Przyglądam się Westynce.
Korzysta z okazji, by wyznać Westynce miłość.
Kto wie, może Westynce wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
WestynkęDoprowadził tym Westynkę do stanu bliskiego apopleksji.
Nieśmiało gładzi Westynkę po włosach.
Widziałem dzisiaj Westynkę z mojej klasy.
Czekałam na Westynkę w kawiarni.
Przed wejściem spotkaliśmy Westynkę.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WestynkąByliśmy z Westynką na jarmarku.
Ja z Westynką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Wymyśliłam z Westynką nową zabawę.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Westynką na krytym basenie.
Razem z Westynką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WestyncePrzez chwilę pomyślałam o Westynce.
Ten wiersz jest o Westynce.
Teraz chcę napisać parę słów o Westynce.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Westynce.
Kto dziś pamięta o Westynce.

Wołacz:
(hej!)
WestynkoWestynko! Wróć do mnie!
Witaj Westynko!
Dobry wieczór Westynko!
Dobranoc Westynko!
Gdzie jesteś Westynko!?