Odmiana imienia Weroneczka przez przypadki

Weroneczka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Weroneczka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Weroneczki

Celownik
(komu? czemu?):Weroneczce

Biernik
(kogo? co?):Weroneczkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Weroneczką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Weroneczce

Wołacz
(hej!):Weroneczko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WeroneczkaDobrze, że Weroneczka grzecznie śpi.
Weroneczka chce pójść ze mną na dyskotekę.
Dla mnie było już jasne, ze Weroneczka umiera.
Weroneczka wraca do domu.
Jeśli jednak przegrasz, Weroneczka zostaje z nami.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WeroneczkiJadę do Weroneczki.
Ręka Weroneczki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Nie ma Weroneczki.
Na korytarzu blisko pokoju Weroneczki stało kilka osób.
Rodzina Weroneczki wyprowadziła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
WeroneczceZerwał jabłko i podał je Weroneczce.
Weroneczce włosy stanęły dęba na głowie.
Napisałem wiersz dzięki Weroneczce.
Powiedz wszystkim i Weroneczce, że nic mi nie jest.
Oddaję Weroneczce list.

Biernik:
(kogo? co?)
WeroneczkęNieśmiało gładzi Weroneczkę po włosach.
Widzę Weroneczkę.
Przed wejściem spotkaliśmy Weroneczkę.
Weroneczkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Weroneczkę znalazłam w recepcji hotelu.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WeroneczkąJa z Weroneczką siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Wieczorem z Weroneczką znowu idziemy na spacer.
Razem z Weroneczką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Weroneczką.
Zostaliśmy z Weroneczką w salonie sami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WeroneczcePrzez chwilę pomyślałam o Weroneczce.
Pamiętam o Weroneczce.
Na pewno słyszałyście o Weroneczce.
Mamrotał coś o Weroneczce, gdy podtrzymywał się ściany.
Mówimy tu oczywiście o Weroneczce.

Wołacz:
(hej!)
WeroneczkoCześć Weroneczko!
Witaj Weroneczko!
Weroneczko! Gdzie jesteś?
Hej Weroneczko!
Dziękuję Weroneczko za rozmowę!