Odmiana imienia Weridusia przez przypadki

Weridusia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Weridusia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Weridusi

Celownik
(komu? czemu?):Weridusi

Biernik
(kogo? co?):Weridusię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Weridusią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Weridusi

Wołacz
(hej!):Weridusiu!

Przykłady deklinacji imienia Weridusia” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Weridusia

Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Weridusia.
Jak już wiecie mam na imię Weridusia.
Weridusia tego nie widzi.
Dobrze, że Weridusia grzecznie śpi.
Ma na imię Weridusia.

Dopełniacz (kogo? czego?): Weridusi

Trzeba wymyślić jakąś bajkę dla Weridusi.
Postawa Weridusi była zupełnie inna.
Przed sobą ujrzałam rękę Weridusi.
Jadę do Weridusi.
Przez cały dzień czułam wzrok Weridusi na sobie.

Celownik (komu? czemu?): Weridusi

Weridusi oczy błyszczą.
Od początku próbujemy pomóc Weridusi.
Weridusi wpadły w ucho słowa piosenki.
Zaproponowałem Weridusi dwa tematy.
Powiedz wszystkim i Weridusi, że nic mi nie jest.

Biernik (kogo? co?): Weridusię

Podchodzi, całuje Weridusię i idzie do wyjścia.
Weridusię zaczęło to nieco irytować.
Nieśmiało gładzi Weridusię po włosach.
Lubię Weridusię.
Spojrzałam na Weridusię w wymownym geście.

Narzędnik (z kim? z czym?): Weridusią

Oboje z Weridusią wybuchliśmy śmiechem.
Zginął w pojedynku z Weridusią.
Ja z Weridusią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Idę na spacer z Weridusią.
Sprzątam pokój razem z Weridusią.

Miejscownik (o kim? o czym?): Weridusi

Chcę wiedzieć, co myślisz o Weridusi.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Weridusi.
Przygotowuje książkę o Weridusi.
Dziś napiszę o Weridusi.
Nie wspomniałem na początku o Weridusi.

Wołacz (hej!): Weridusiu

Weridusiu! Gdzie jesteś?
Gdzie jesteś Weridusiu!?
Dziękuję Weridusiu za rozmowę!
Dobranoc Weridusiu!
Hej Weridusiu!