Odmiana imienia Weridunia przez przypadki

Weridunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Weridunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Weriduni

Celownik
(komu? czemu?):Weriduni

Biernik
(kogo? co?):Weridunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Weridunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Weriduni

Wołacz
(hej!):Weriduniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WeriduniaCo robi Weridunia?
Autorem niniejszego tekstu jest Weridunia.
Dopiero do mnie dotarło, że Weridunia już tu jest.
Weridunia chce pójść ze mną na spacer.
W domu Weridunia często urządza rodzicom pokazy mody.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WeriduniRodzina Weriduni wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Weriduni.
Prosimy o pomoc dla Weriduni.
Weriduni siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Weriduni.

Celownik:
(komu? czemu?)
WeriduniNie wiem, co powiedzieć Weriduni.
Opowiedziałam Weriduni o przykrości która mnie spotkała.
Od początku próbujemy pomóc Weriduni.
Mama przyznała rację Weriduni.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Weriduni.

Biernik:
(kogo? co?)
WeridunięPrzeprosiłam Weridunię i poszłam dalej.
Obserwuję Weridunię bardzo uważnie.
Spoglądam na Weridunię.
Spojrzałam na Weridunię.
Na Weridunię spłynęła niewymowna ulga.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WeriduniąRazem z Weridunią znaleźliśmy fajne towarzystwo do zabawy.
Jadę na wycieczkę razem z Weridunią.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Weridunią.
Sprzątam pokój z Weridunią.
Ja z Weridunią coraz bardziej się do siebie zbliżaliśmy.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WeriduniA o Weriduni to i słowa rzec nie umiał.
Wszyscy dyskutują o Weriduni.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Weriduni.
Rozmawiam o Weriduni.
Związana jest z nią legenda o Weriduni.

Wołacz:
(hej!)
WeriduniuDziękuję Weriduniu za rozmowę!
Weriduniu! Uważaj!
Witaj Weriduniu!
Dobry wieczór Weriduniu!
Dobranoc Weriduniu!