Odmiana imienia Wergilka przez przypadki

Wergilka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wergilka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wergilki

Celownik
(komu? czemu?):Wergilce

Biernik
(kogo? co?):Wergilkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wergilką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wergilce

Wołacz
(hej!):Wergilko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WergilkaJak już wiecie mam na imię Wergilka.
Jeśli jednak przegrasz, Wergilka zostaje z nami.
Autorem artykułu jest Wergilka.
Wergilka tego nie widzi.
Za chwilę wróci Wergilka z lasu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WergilkiLubię śpiewać zwłaszcza dla Wergilki.
Postanowiłam zadzwonić do Wergilki.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Wergilki.
Szkoda że Wergilki prawie że w ogóle nie ma.
Rodzina Wergilki zginęła w wypadku samochodowym.

Celownik:
(komu? czemu?)
WergilceZostawiam Wergilce karteczkę i już mnie nie ma.
Dzięki Wergilce mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Wergilce przyszła nagle do głowy straszna myśl.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Wergilce.
Wergilce oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
WergilkęSpojrzałam na Wergilkę.
Spotkałam Wergilkę w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Wergilkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Postaram się namówić Wergilkę na spacer.
Na Wergilkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WergilkąSprzątam pokój z Wergilką.
Tym razem korespondowałam z Wergilką.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Wergilką.
Pracuję razem z Wergilką.
Ja z Wergilką chcemy się przebrać za wampiry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WergilceKiedyś tam chciałam napisać o Wergilce.
W powrotnej drodze myślał o Wergilce.
Myślał o Wergilce i o swoim życiu.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Wergilce.
Bardzo fajny blog o Wergilce.

Wołacz:
(hej!)
WergilkoWitaj Wergilko!
Dobry wieczór Wergilko!
Gdzie jesteś Wergilko!?
Dobranoc Wergilko!
Hej Wergilko!