Odmiana imienia Wenanty przez przypadki

Wenanty imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wenanty

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wenantego

Celownik
(komu? czemu?):Wenantemu

Biernik
(kogo? co?):Wenantego

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wenantym

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wenantym

Wołacz
(hej!):Wenanty!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Wenantowie, Wenante

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wenantych

Celownik
(komu? czemu?):Wenantym

Biernik
(kogo? co?):Wenantych

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wenantymi

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wenantych

Wołacz
(hej!):Wenantowie, Wenante!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WenantyNa drugie imię mam Wenanty.
Gdzie jest Wenanty?
Ja i Wenanty nie wiedziałyśmy, co robić.
Dla mnie było już jasne, ze Wenanty umiera.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Wenanty.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WenantegoTymczasem zauważyłam wpis Wenantego kilka dni temu.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Wenantego.
Rano gdy wstałem obudził mnie wrzask Wenantego.
Postanowiłam zadzwonić do Wenantego i chłopaków.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Wenantego.

Celownik:
(komu? czemu?)
WenantemuDzięki Wenantemu święta nabrały nowego wymiaru.
Zostawiam Wenantemu karteczkę i już mnie nie ma.
Dzięki Wenantemu mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Tego Wenantemu było już za wiele.
Wenantemu oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
WenantegoSpojrzałam na Wenantego w wymownym geście.
Zdjęcie przesłane przez Wenantego.
Doprowadził tym Wenantego do stanu bliskiego apopleksji.
Czekałam na Wenantego w kawiarni.
Nieśmiało gładzi Wenantego po włosach.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WenantymSprzątam pokój razem z Wenantym.
Zostanę tu tylko z Wenantym i chłopakami.
Byliśmy z Wenantym na jarmarku.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Wenantym na krytym basenie.
Ja z Wenantym siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WenantymZwiązana jest z nią legenda o Wenantym.
Na naszym portalu dowiesz się wszystkiego o Wenantym.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Wenantym.
W powrotnej drodze myślał o Wenantym.
Artykuł o Wenantym wywołał burzę w mediach.

Wołacz:
(hej!)
WenantyCześć Wenanty!
Gdzie jesteś Wenanty!?
Dzień dobry Wenanty!
Wenanty! Gdzie jesteś?
Wenanty! Wróć do mnie!