Odmiana imienia Wenancja przez przypadki

Wenancja imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wenancja

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wenancji

Celownik
(komu? czemu?):Wenancji

Biernik
(kogo? co?):Wenancję

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wenancją

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wenancji

Wołacz
(hej!):Wenancjo!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WenancjaWenancja wraca do domu.
Mam na imię Wenancja.
Autorem niniejszego tekstu jest Wenancja.
Autorem artykułu jest Wenancja.
Dopiero do mnie dotarło, że Wenancja już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WenancjiRęka Wenancji uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Byłam z nimi dziś na imieninach u cioci Wenancji.
Dziadek Wenancji w tym czasie miał chorą rękę.
Wysyłam list do Wenancji.
Serdecznie zapraszamy na wernisaż wystawy malarstwa Wenancji.

Celownik:
(komu? czemu?)
WenancjiDzięki Wenancji mamy kolejny artykuł po polsku.
Nie wiem, co powiedzieć Wenancji.
Napisałem wiersz dzięki Wenancji.
Dzięki Wenancji święta nabrały nowego wymiaru.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Wenancji coś się stało.

Biernik:
(kogo? co?)
WenancjęSpojrzałem znacząco na Wenancję.
Patrzył na Wenancję wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Wenancję.
O jego personalia miałam spytać Wenancję prywatnie.
Spoglądam na Wenancję.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WenancjąŚpiewam z Wenancją.
Obie z Wenancją postawiłyśmy na zmiany.
Przez chwilę oboje z Wenancją patrzyli na siebie.
Ja z Wenancją zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Wenancją.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WenancjiDziś napiszę o Wenancji.
Czasami myślę sobie o Wenancji.
Dobrze, że wspomniałeś o Wenancji.
Zapraszam na film dokumentalny o Wenancji.
Dzisiaj chciałam napisać o Wenancji.

Wołacz:
(hej!)
WenancjoWenancjo! Gdzie jesteś?
Dzień dobry Wenancjo!
Hej Wenancjo!
Gdzie jesteś Wenancjo!?
Wenancjo! Wróć do mnie!