Odmiana imienia Wasyleczek przez przypadki

Wasyleczek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wasyleczek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wasyleczka

Celownik
(komu? czemu?):Wasyleczkowi

Biernik
(kogo? co?):Wasyleczka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wasyleczkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wasyleczku

Wołacz
(hej!):Wasyleczku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WasyleczekJa i Wasyleczek nie wiedziałyśmy, co robić.
Gdzie jest Wasyleczek?
Mam na imię Wasyleczek.
Dla mnie było już jasne, ze Wasyleczek umiera.
Ma na imię Wasyleczek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WasyleczkaPóki co dodaję zdjęcia Wasyleczka z wakacji.
Pozostało jeszcze zadzwonić do rodziców i siostry Wasyleczka.
Przyglądałam się dłoniom Wasyleczka.
Najbardziej polubiłam ojca Wasyleczka.
Dziadek Wasyleczka w tym czasie miał chorą rękę.

Celownik:
(komu? czemu?)
WasyleczkowiSłoik z kawą wyleciał Wasyleczkowi z rąk.
Kupiłem Wasyleczkowi magnes na lodówkę.
Napisałem wiersz dzięki Wasyleczkowi.
Oczywiście każdy przyzna rację Wasyleczkowi.
Mama przyznała rację Wasyleczkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
WasyleczkaChwyciła Wasyleczka za rękaw płaszcza.
Zdjęcie przesłane przez Wasyleczka.
Spoglądam na Wasyleczka.
O jego personalia miałam spytać Wasyleczka prywatnie.
Spojrzałam na Wasyleczka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WasyleczkiemAle można sobie zrobić zdjęcie z Wasyleczkiem.
Zostanę tu tylko z Wasyleczkiem i chłopakami.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Wasyleczkiem.
Ja z Wasyleczkiem zrobiłyśmy koktajl brzoskwiniowy z nektarynek.
Sprzątam pokój z Wasyleczkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WasyleczkuHipnotyzująca powieść o Wasyleczku i płatnym mordercy.
A przecież nikt inaczej o Wasyleczku nie pisał.
Pamiętam o Wasyleczku.
Myślałam cały czas tylko o Wasyleczku.
A o Wasyleczku to i słowa rzec nie umiał.

Wołacz:
(hej!)
WasyleczkuHej Wasyleczku!
Dziękuję Wasyleczku za rozmowę!
Wasyleczku! Gdzie jesteś?
Wasyleczku! Uważaj!
Cześć Wasyleczku!