Odmiana imienia Wandziunia przez przypadki

Wandziunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wandziunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wandziuni

Celownik
(komu? czemu?):Wandziuni

Biernik
(kogo? co?):Wandziunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wandziunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wandziuni

Wołacz
(hej!):Wandziuniu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WandziuniaWandziunia tego nie widzi.
Dziś Wandziunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Ma na imię Wandziunia.
Jak już wiecie mam na imię Wandziunia.
Wandziunia chce pójść ze mną na spacer.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WandziuniZobaczyłam uśmiechniętą twarz Wandziuni.
Zostało sto dni do narodzin Wandziuni.
Lampion z dyni zrobiony na prośbę Wandziuni.
Wandziuni siedziała na podłodze oparta o ścianę.
Ręka Wandziuni uniesiona ponad głowę zamachnęła się.

Celownik:
(komu? czemu?)
WandziuniCoś muszę Wandziuni powiedzieć, stoi i czeka.
Od początku próbujemy pomóc Wandziuni.
Rozalia z troską przyglądała się Wandziuni.
Wandziuni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Kto wie, może Wandziuni wyjdzie do na dobre.

Biernik:
(kogo? co?)
WandziunięSierżant wpatrywał się w Wandziunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Nieśmiało gładzi Wandziunię po włosach.
Widzę Wandziunię.
Postaram się namówić Wandziunię na spacer.
Przed wejściem spotkaliśmy Wandziunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WandziuniąRefleksyjnie po spotkaniu z Wandziunią.
Ja z Wandziunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Wieczorem z Wandziunią znowu idziemy na spacer.
Pracuję razem z Wandziunią.
Razem z Wandziunią wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WandziuniCzasami myślę sobie o Wandziuni.
Anna sama już nie wie, co myśleć o Wandziuni.
Przez chwilę pomyślałam o Wandziuni.
Myślę o Wandziuni.
Nie wspomniałem na początku o Wandziuni.

Wołacz:
(hej!)
WandziuniuWandziuniu! Gdzie jesteś?
Cześć Wandziuniu!
Witaj Wandziuniu!
Dobry wieczór Wandziuniu!
Dziękuję Wandziuniu za rozmowę!