Odmiana imienia Wandulka przez przypadki

Wandulka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wandulka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wandulki

Celownik
(komu? czemu?):Wandulce

Biernik
(kogo? co?):Wandulkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wandulką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wandulce

Wołacz
(hej!):Wandulko!

Przykłady deklinacji imienia Wandulka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Wandulka

Wandulka wraca do domu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Wandulka.
Wandulka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Na drugie imię mam Wandulka.
Wandulka tego nie widzi.

Dopełniacz (kogo? czego?): Wandulki

Postawa Wandulki była zupełnie inna.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Wandulki.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Wandulki.
Serce Wandulki stanęło na moment.
W domu babci Wandulki od zawsze stał stary zegar.

Celownik (komu? czemu?): Wandulce

Kupiłem Wandulce magnes na lodówkę.
Ten nie pozostał dłużny Wandulce.
Zerwał jabłko i podał je Wandulce.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Wandulce.
Słoik z kawą wyleciał Wandulce z rąk.

Biernik (kogo? co?): Wandulkę

Odprowadziłam Wandulkę do wyjścia.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Wandulkę.
Wandulkę natychmiast ogarnęła gorąca błogość.
Spojrzałem znacząco na Wandulkę.
Kacper patrzył na Wandulkę ze zdumieniem.

Narzędnik (z kim? z czym?): Wandulką

Jadę z Wandulką na dyskotekę.
Pracuję z Wandulką.
Zakończyliśmy edycję kwietniową z Wandulką.
Śpiewam z Wandulką.
Dorota spotkała się z Wandulką.

Miejscownik (o kim? o czym?): Wandulce

Ten wiersz jest o Wandulce.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Wandulce.
Hipnotyzująca powieść o Wandulce i płatnym mordercy.
Myślę o Wandulce.
Pomyśl nad tym, co mówiłam ci o Wandulce.

Wołacz (hej!): Wandulko

Wandulko! Gdzie jesteś?
Wandulko! Wróć do mnie!
Gdzie jesteś Wandulko!?
Witaj Wandulko!
Wandulko! Uważaj!