Odmiana imienia Walterek przez przypadki

Walterek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Walterek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Walterka

Celownik
(komu? czemu?):Walterkowi

Biernik
(kogo? co?):Walterka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Walterkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Walterku

Wołacz
(hej!):Walterku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WalterekW domu Walterek często urządza rodzicom pokazy mody.
Walterek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Moje drugie imię to właśnie Walterek.
Walterek wraca do domu.
Dziś Walterek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WalterkaNa korytarzu blisko pokoju Walterka stało kilka osób.
Jadę do Walterka.
Krótki filmik przedstawiający braciszka Walterka.
Specjalnością Walterka jest jazda na koniu.
Przez uchylone drzwi usłyszałem wołanie Walterka.

Celownik:
(komu? czemu?)
WalterkowiZostawiam Walterkowi karteczkę i już mnie nie ma.
Od początku próbujemy pomóc Walterkowi.
Zaproponowałem Walterkowi dwa tematy.
Opowiadam Walterkowi o swoich zainteresowaniach.
Mama przyznała rację Walterkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
WalterkaSpotkałam Walterka w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Lubię Walterka.
Spoglądam na Walterka.
W końcu obudzili Walterka, żeby ich ratował.
Spojrzałam na Walterka w wymownym geście.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WalterkiemTym razem korespondowałam z Walterkiem.
Idę na spacer z Walterkiem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Walterkiem.
Wczoraj wracamy z Walterkiem od lekarza.
Sprzątam pokój razem z Walterkiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WalterkuNo a teraz trochę więcej o Walterku.
Pamiętajmy o Walterku i jej rodzinie.
Związana jest z nią legenda o Walterku.
Kiedyś chciałam napisać wiersz o Walterku.
Hipnotyzująca powieść o Walterku i płatnym mordercy.

Wołacz:
(hej!)
WalterkuDziękuję Walterku za rozmowę!
Walterku! Wróć do mnie!
Witaj Walterku!
Walterku! Uważaj!
Dobranoc Walterku!