Odmiana imienia Walka przez przypadki

Walka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Walka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Walki

Celownik
(komu? czemu?):Walce

Biernik
(kogo? co?):Walkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Walką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Walce

Wołacz
(hej!):Walko!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WalkaGdzie jest Walka?
Walka nie umie śpiewać.
Jutro Walka wyjdzie ze szpitala.
Walka chce pójść ze mną na spacer.
Walka odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WalkiRodzina Walki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Walki.
Rodzina Walki wyprowadziła się.
Tato Walki produkował abażury.
Pożyczę od Walki samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
WalceOddaję Walce list.
Daję Walce, to co najlepsze we mnie.
Mam nadzieję, że Walce również się podoba.
Od początku próbujemy pomóc Walce.
Mama przyznała rację Walce.

Biernik:
(kogo? co?)
WalkęZdjęcie przesłane przez Walkę.
Na Walkę moje słowa podziałały niczym ostroga na bojowego ogiera.
Walkę znalazłam w recepcji hotelu.
Podchodzi, całuje Walkę i idzie do wyjścia.
Chwyciła Walkę za rękaw płaszcza.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WalkąZostanę tu tylko z Walką i chłopakami.
Ja z Walką chcemy się przebrać za wampiry.
Zostaliśmy z Walką w salonie sami.
Oboje z Walką wybuchliśmy śmiechem.
Ale można sobie zrobić zdjęcie z Walką.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WalceZastanawiałam się czy powiedzieć mamie o Walce.
Na pewno słyszałyście o Walce.
Niestety, nie umiała zapomnieć o Walce.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Walce.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Walce.

Wołacz:
(hej!)
WalkoCześć Walko!
Walko! Uważaj!
Witaj Walko!
Dziękuję Walko za rozmowę!
Dobranoc Walko!