Odmiana imienia Walerunia przez przypadki

Walerunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Walerunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Waleruni

Celownik
(komu? czemu?):Waleruni

Biernik
(kogo? co?):Walerunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Walerunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Waleruni

Wołacz
(hej!):Waleruniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WaleruniaWalerunia nie umie grać na gitarze.
Walerunia chce pójść ze mną na spacer.
Ma na imię Walerunia.
Walerunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dopiero do mnie dotarło, że Walerunia już tu jest.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WaleruniZostało sto dni do narodzin Waleruni.
Postanowiłam sama sprawdzić na blogu, co u Waleruni słychać.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Waleruni.
Przed domem Waleruni zauważyłem wózek z dzieckiem.
Jadę do Waleruni.

Celownik:
(komu? czemu?)
WaleruniKupiłem Waleruni magnes na lodówkę.
Dzięki Waleruni święta nabrały nowego wymiaru.
Proszę Waleruni nie dokuczać!
Korzysta z okazji, by wyznać Waleruni miłość.
Tego Waleruni było już za wiele.

Biernik:
(kogo? co?)
WalerunięPoszłam dalej i wtedy poznałam Walerunię.
Sierżant wpatrywał się w Walerunię jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Patrzył na Walerunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzałam na Walerunię.
Oszołomienie spadło teraz na Walerunię i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WaleruniąPracuję z Walerunią.
Refleksyjnie po spotkaniu z Walerunią.
Obie z Walerunią postawiłyśmy na zmiany.
Sprzątam pokój z Walerunią.
Karolina miała się spotkać z Walerunią przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WaleruniPowoli spełniam swoje marzenia o Waleruni.
Myślę o Waleruni.
Przy Waleruni zapomniałem o wszystkim.
Piszę o Waleruni.
Zastanawiam się dlaczego wspomniałeś o Waleruni.

Wołacz:
(hej!)
WaleruniuDzień dobry Waleruniu!
Hej Waleruniu!
Waleruniu! Gdzie jesteś?
Cześć Waleruniu!
Witaj Waleruniu!