Odmiana imienia Walerijek przez przypadki

Walerijek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Walerijek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Walerijka

Celownik
(komu? czemu?):Walerijkowi

Biernik
(kogo? co?):Walerijka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Walerijkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Walerijku

Wołacz
(hej!):Walerijku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WalerijekWalerijek chce pójść ze mną na spacer.
Ja i Walerijek nie wiedziałyśmy, co robić.
W domu Walerijek często urządza rodzicom pokazy mody.
Za chwilę wróci Walerijek z lasu.
Jak już wiecie mam na imię Walerijek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WalerijkaRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Walerijka.
Specjalnością Walerijka jest jazda na koniu.
Zbieramy na nowy wózek dla Walerijka.
Szukałem linków do strony Walerijka.
Dla Walerijka ten pies jest naprawdę bezcenny.

Celownik:
(komu? czemu?)
WalerijkowiKorzysta z okazji, by wyznać Walerijkowi miłość.
Napisałem wiersz dzięki Walerijkowi.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Walerijkowi coś się stało.
Opowiadam Walerijkowi o swoich zainteresowaniach.
Mama przyznała rację Walerijkowi.

Biernik:
(kogo? co?)
WalerijkaSpojrzał na Walerijka i uśmiechnął się.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Walerijka.
Przyniesiona przez Walerijka kawa okazała się tą nieco gorszą.
Patrzył na Walerijka wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Spojrzał na Walerijka z zaciekawieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WalerijkiemRozmawiam z Walerijkiem.
Przez chwilę oboje z Walerijkiem patrzyli na siebie.
Razem z Walerijkiem zrobiłyśmy obiad.
Obie z Walerijkiem postawiłyśmy na zmiany.
Siedzieliśmy z Walerijkiem na kanapie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WalerijkuKiedyś tam chciałam napisać o Walerijku.
Ten wiersz jest o Walerijku.
No a teraz trochę więcej o Walerijku.
Dobrze, że wspomniałeś o Walerijku.
Artykuł o Walerijku wywołał burzę w mediach.

Wołacz:
(hej!)
WalerijkuWalerijku! Gdzie jesteś?
Dziękuję Walerijku za rozmowę!
Hej Walerijku!
Cześć Walerijku!
Walerijku! Uważaj!