Odmiana imienia Walerianek przez przypadki

Walerianek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Walerianek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Walerianka

Celownik
(komu? czemu?):Waleriankowi

Biernik
(kogo? co?):Walerianka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Waleriankiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Walerianku

Wołacz
(hej!):Walerianku!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WalerianekDobrze, że Walerianek grzecznie śpi.
Walerianek chce pójść ze mną na spacer.
Na drugie imię mam Walerianek.
Jutro Walerianek wyjdzie ze szpitala.
Walerianek ma katar i źle się czuje.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WaleriankaRano gdy wstałem obudził mnie wrzask Walerianka.
Postanowiłam zadzwonić do Walerianka i chłopaków.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Walerianka.
Dziadek Walerianka w tym czasie miał chorą rękę.
Powiedział, ze wyprawia przyjęcie na cześć Walerianka.

Celownik:
(komu? czemu?)
WaleriankowiProszę Waleriankowi nie dokuczać!
Kupiłem Waleriankowi magnes na lodówkę.
Ten nie pozostał dłużny Waleriankowi.
Rozalia z troską przyglądała się Waleriankowi.
Opowiadam Waleriankowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik:
(kogo? co?)
WaleriankaNieśmiało gładzi Walerianka po włosach.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Walerianka.
Spojrzałam na Walerianka w wymownym geście.
Walerianka zaczęło to nieco irytować.
Podchodzi, całuje Walerianka i idzie do wyjścia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WaleriankiemJa z Waleriankiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Pracuję z Waleriankiem.
Sprzątam pokój razem z Waleriankiem.
Zginął w pojedynku z Waleriankiem.
Oboje z Waleriankiem wybuchliśmy śmiechem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WaleriankuOd ostatniego wpisu o Walerianku wydarzyło się sporo.
Na koniec parę słów o Walerianku.
Pamiętajmy o Walerianku i o tym, że była dobra dla nas wszystkich.
Tej nocy po raz pierwszy śniłam o Walerianku.
Śpiewam o Walerianku.

Wołacz:
(hej!)
WaleriankuCześć Walerianku!
Gdzie jesteś Walerianku!?
Walerianku! Wróć do mnie!
Dziękuję Walerianku za rozmowę!
Witaj Walerianku!