Odmiana imienia Walentynek przez przypadki

Walentynek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Walentynek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Walentynka

Celownik
(komu? czemu?):Walentynkowi

Biernik
(kogo? co?):Walentynka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Walentynkiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Walentynku

Wołacz
(hej!):Walentynku!

Przykłady deklinacji imienia Walentynek” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Walentynek

Walentynek wraca do domu.
Za chwilę wróci Walentynek z lasu.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Walentynek.
Jak już wiecie mam na imię Walentynek.
Autorem artykułu jest Walentynek.

Dopełniacz (kogo? czego?): Walentynka

Rodzina Walentynka wyprowadziła się.
Piszę list do Walentynka.
Tata Walentynka sam opatrzył mi nogę.
Jadę do Walentynka.
W słuchawce usłyszałam głos Walentynka.

Celownik (komu? czemu?): Walentynkowi

Oczywiście każdy przyzna rację Walentynkowi.
Dzięki Walentynkowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Nie wiem, co powiedzieć Walentynkowi.
Walentynkowi oczy błyszczą.
Opowiadam Walentynkowi o swoich zainteresowaniach.

Biernik (kogo? co?): Walentynka

Spojrzałem znacząco na Walentynka.
Walentynka zaczęło to nieco irytować.
Spojrzałam na Walentynka w wymownym geście.
Śmiał się głośno, wesoło i patrzał na Walentynka bardzo przyjaźnie.
Patrzy na Walentynka wyczekująco.

Narzędnik (z kim? z czym?): Walentynkiem

Śpiewam z Walentynkiem.
Zginął w pojedynku z Walentynkiem.
Sprzątam pokój razem z Walentynkiem.
W praktyce minęło już pół roku odkąd nie jestem z Walentynkiem.
Obie z Walentynkiem miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik (o kim? o czym?): Walentynku

Mówimy tu oczywiście o Walentynku.
Marzę o Walentynku.
Pomyśl nad tym, co napisałam ci o Walentynku.
Wspominam o Walentynku.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Walentynku.

Wołacz (hej!): Walentynku

Cześć Walentynku!
Dziękuję Walentynku za rozmowę!
Dzień dobry Walentynku!
Gdzie jesteś Walentynku!?
Dobry wieczór Walentynku!