Odmiana imienia Walencik przez przypadki

Walencik imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Walencik

Dopełniacz
(kogo? czego?):Walencika

Celownik
(komu? czemu?):Walencikowi

Biernik
(kogo? co?):Walencika

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Walencikiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Walenciku

Wołacz
(hej!):Walenciku!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WalencikW domu Walencik często urządza rodzicom pokazy mody.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Walencik.
Ma na imię Walencik.
Gdzie jest Walencik?
Walencik nie umie grać na gitarze.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WalencikaNie ma Walencika.
Bardzo podoba mi się wypracowanie Walencika.
Postawa Walencika była zupełnie inna.
Zobaczyłam uśmiechniętą twarz Walencika.
Pożyczę od Walencika samochód i możemy jechać.

Celownik:
(komu? czemu?)
WalencikowiCo tej Walencikowi po głowie chodzi?
Dzięki Walencikowi mieliśmy też pięknie udekorowaną salę.
Dopiero teraz zrozumiałem, że Walencikowi coś się stało.
Zaproponowałem Walencikowi dwa tematy.
Nie wiem, co powiedzieć Walencikowi.

Biernik:
(kogo? co?)
WalencikaPatrzy na Walencika wyczekująco.
Nieśmiało gładzi Walencika po włosach.
Odprowadziłam Walencika do wyjścia.
Spojrzałam na Walencika.
Kacper patrzył na Walencika ze zdumieniem.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WalencikiemObie z Walencikiem miałyśmy ochotę skakać do góry.
Ja z Walencikiem siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Jadę z Walencikiem na dyskotekę.
Sprzątam pokój z Walencikiem.
Dorota spotkała się z Walencikiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WalencikuPrzynajmniej tak myślał tata o Walenciku.
Dziś napiszę o Walenciku.
Chciałbym być teraz przy Walenciku.
Zastanawiam się czy powiedzieć mami o Walenciku.
Rozmawiam o Walenciku.

Wołacz:
(hej!)
WalencikuWalenciku! Gdzie jesteś?
Walenciku! Uważaj!
Dziękuję Walenciku za rozmowę!
Dobranoc Walenciku!
Cześć Walenciku!