Odmiana imienia Wacek przez przypadki

Wacek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wacek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wacka

Celownik
(komu? czemu?):Wackowi

Biernik
(kogo? co?):Wacka

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wackiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wacku

Wołacz
(hej!):Wacku!

PrzypadekLiczba mnoga

Mianownik
(kto? co?):Wackowie, Wacki

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wacków

Celownik
(komu? czemu?):Wackom

Biernik
(kogo? co?):Wacków

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wackami

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wackach

Wołacz
(hej!):Wackowie, Wacki!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WacekDziś Wacek ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Co robi Wacek?
Autorem artykułu jest Wacek.
Na drugie imię mam Wacek.
Mam na imię Wacek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WackaPożyczę od Wacka samochód i możemy jechać.
Dzisiaj pojechaliśmy do mieszkania Wacka.
Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Wacka.
Nie ma Wacka.
Rodzina Wacka wspólnie spędziła świąteczny wieczór.

Celownik:
(komu? czemu?)
WackowiProszę Wackowi nie dokuczać!
Kupiłem Wackowi magnes na lodówkę.
Nie wiem, co powiedzieć Wackowi.
Oczywiście każdy przyzna rację Wackowi.
Dzięki Wackowi święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik:
(kogo? co?)
WackaSpojrzałam na Wacka.
Sierżant wpatrywał się w Wacka jak zahipnotyzowany i nawet nie mrugał.
Przed sesją zapytałam Wacka co lubi.
Spojrzał na Wacka i uśmiechnął się.
Lubię Wacka.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WackiemSprzątam pokój z Wackiem.
Refleksyjnie po spotkaniu z Wackiem.
Razem z Wackiem przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Rozmawiam z Wackiem.
Idę na spacer z Wackiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WackuTe widzenia mieszały mu się z nieustającą myślą o Wacku.
Dziś jeszcze powiemy sobie słówko o Wacku.
Wczoraj wspomniałam o Wacku z moim tatą.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Wacku.
Kto dziś pamięta o Wacku.

Wołacz:
(hej!)
WackuDobry wieczór Wacku!
Dzień dobry Wacku!
Wacku! Wróć do mnie!
Wacku! Uważaj!
Witaj Wacku!