Odmiana imienia Wacławuś przez przypadki

Wacławuś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wacławuś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wacławusia

Celownik
(komu? czemu?):Wacławusiowi

Biernik
(kogo? co?):Wacławusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wacławusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wacławusiu

Wołacz
(hej!):Wacławusiu!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WacławuśWacławuś ma katar i źle się czuje.
Dla mnie było już jasne, ze Wacławuś umiera.
Wacławuś chce pójść ze mną na spacer.
Mam na imię Wacławuś.
Autorem niniejszego tekstu jest Wacławuś.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WacławusiaSzukałem linków do strony Wacławusia.
Przedwczoraj były urodziny Wacławusia.
Przed sobą ujrzałam rękę Wacławusia.
Tym razem prezentujemy wystawę Wacławusia.
Szkoda że Wacławusia prawie że w ogóle nie ma.

Celownik:
(komu? czemu?)
WacławusiowiNie wiem, co powiedzieć Wacławusiowi.
Wacławusiowi włosy stanęły dęba na głowie.
Ten nie pozostał dłużny Wacławusiowi.
Musiałam się zwierzyć Wacławusiowi.
Wacławusiowi oczy błyszczą.

Biernik:
(kogo? co?)
WacławusiaSpojrzałam na Wacławusia w wymownym geście.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Wacławusia.
Obserwuję Wacławusia bardzo uważnie.
Popatrzyłam na Wacławusia przekonana, że zacznie mówić dalej.
Spoglądam na Wacławusia.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WacławusiemSprzątam pokój razem z Wacławusiem.
Przez chwilę oboje z Wacławusiem patrzyli na siebie.
Jadę na wycieczkę razem z Wacławusiem.
Powinnam jednak pojechać z Wacławusiem.
Rozliczyłam się i powróciłam do rozmowy z Wacławusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WacławusiuZrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Wacławusiu.
Mamrotał coś o Wacławusiu, gdy podtrzymywał się ściany.
Zastanawiał się dlaczego wspomniał o Wacławusiu.
Jest to prawdziwe kompendium wiedzy o Wacławusiu.
Na pewno słyszałyście o Wacławusiu.

Wołacz:
(hej!)
WacławusiuWacławusiu! Uważaj!
Witaj Wacławusiu!
Wacławusiu! Wróć do mnie!
Hej Wacławusiu!
Cześć Wacławusiu!