Odmiana imienia Wacławka przez przypadki

Wacławka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Wacławka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Wacławki

Celownik
(komu? czemu?):Wacławce

Biernik
(kogo? co?):Wacławkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Wacławką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Wacławce

Wołacz
(hej!):Wacławko!

PrzypadekPrzykład odmiany w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WacławkaDziś Wacławka ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Wacławka ma katar i źle się czuje.
Ma na imię Wacławka.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Wacławka.
Autorem artykułu jest Wacławka.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WacławkiNie ma Wacławki.
Zbieramy na nowy wózek dla Wacławki.
Ręka Wacławki uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Rodzina Wacławki wspólnie spędziła świąteczny wieczór.
Nie mogła się doczekać, by w końcu wysłać ją do Wacławki.

Celownik:
(komu? czemu?)
WacławceTym razem nie damy Wacławce dojść do głosu.
Powiedz wszystkim i Wacławce, że nic mi nie jest.
Ja na pewno przekaże swój procent Wacławce.
Wacławce włosy stanęły dęba na głowie.
Od początku próbujemy pomóc Wacławce.

Biernik:
(kogo? co?)
WacławkęW Wacławkę nagle coś wstąpiło.
Spojrzał na Wacławkę z zaciekawieniem.
Kacper patrzył na Wacławkę ze zdumieniem.
Obserwuję Wacławkę bardzo uważnie.
Oszołomienie spadło teraz na Wacławkę i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WacławkąWeekend spędzony z Wacławką był przesympatyczny.
Siedzieliśmy z Wacławką na kanapie.
Dorota spotkała się z Wacławką.
Jadę na wycieczkę razem z Wacławką.
Karolina miała się spotkać z Wacławką przed szkołą.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WacławceW głowie kłebiły mu się mysli i wspomnienia o Wacławce.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Wacławce.
A o Wacławce to i słowa rzec nie umiał.
Wszyscy dyskutują o Wacławce.
Rozmawiam o Wacławce.

Wołacz:
(hej!)
WacławkoHej Wacławko!
Dziękuję Wacławko za rozmowę!
Dobry wieczór Wacławko!
Wacławko! Wróć do mnie!
Witaj Wacławko!