Odmiana imienia Waż przez przypadki

Waż imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Waż

Dopełniacz
(kogo? czego?):Waża

Celownik
(komu? czemu?):Ważowi

Biernik
(kogo? co?):Waża

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Ważem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Ważu

Wołacz
(hej!):Ważu!

Przykłady odmiany imienia Waż” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Waż

Waż tego nie widzi.
Waż nie umie grać na gitarze.
Na drugie imię mam Waż.
Ma na imię Waż.
Ja i Waż nie wiedziałyśmy, co robić.

Dopełniacz (kogo? czego?): Waża

Ręka Waża uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Dzisiaj wyruszyliśmy do domu Waża.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Waża.
Teraz wiem ze to tylko pozory, kolejne kłamstwo Waża.
Nie mogę się otrząsnąć po odejściu Waża.

Celownik (komu? czemu?): Ważowi

Przyglądam się Ważowi.
Opowiedziałam Ważowi o przykrości która mnie spotkała.
Ważowi wpadły w ucho słowa piosenki.
Zerwał jabłko i podał je Ważowi.
Ważowi udało się usłyszeć tylko parę słów.

Biernik (kogo? co?): Waża

Spojrzałem znacząco na Waża.
Czekałam na Waża w kawiarni.
Przed wejściem spotkaliśmy Waża.
Waża znalazłam w recepcji hotelu.
Oszołomienie spadło teraz na Waża i na moment odebrało mu wigor.

Narzędnik (z kim? z czym?): Ważem

Śpiewam z Ważem.
Byliśmy wczoraj pierwszy raz z Ważem na krytym basenie.
Razem z Ważem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Zostaliśmy z Ważem w salonie sami.
Karolina miała się spotkać z Ważem przed szkołą.

Miejscownik (o kim? o czym?): Ważu

Myślał o Ważu i o swoim życiu.
Rozmawiam o Ważu.
W podobny sposób w drodze powrotnej Joasia myślała o Ważu.
Przez chwilę pomyślałam o Ważu.
Mowa oczywiście o Ważu.

Wołacz (hej!): Ważu

Witaj Ważu!
Dziękuję Ważu za rozmowę!
Cześć Ważu!
Dzień dobry Ważu!
Dobry wieczór Ważu!