Odmiana imienia Włościborek przez przypadki

Włościborek imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Włościborek

Dopełniacz
(kogo? czego?):Włościborka

Celownik
(komu? czemu?):

Biernik
(kogo? co?):Włościborkowi

Narzędnik
(z kim? z czym?):z

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Włościborkiem

Wołacz
(hej!):!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WłościborekW domu Włościborek często urządza rodzicom pokazy mody.
Włościborek chce pójść ze mną na dyskotekę.
Moje drugie imię to właśnie Włościborek.
Dziś dowiedziałam się, że ma na imię Włościborek.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Włościborek.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WłościborkaPrzed sobą ujrzałam rękę Włościborka.
W domu babci Włościborka od zawsze stał stary zegar.
Nie ma Włościborka.
Tato Włościborka produkował abażury.
Byłam pełna uznania dla rozwoju Włościborka.

Celownik:
(komu? czemu?)
Kto wie, może wyjdzie do na dobre.
Musiałam się zwierzyć .
Korzysta z okazji, by wyznać miłość.
włosy stanęły dęba na głowie.
Chciałam szybko pochwalić się .

Biernik:
(kogo? co?)
WłościborkowiSpojrzałam na Włościborkowi jak dopisuje kolejne literki.
Obserwuję Włościborkowi bardzo uważnie.
Spojrzał na Włościborkowi z zaciekawieniem.
Patrzy na Włościborkowi wyczekująco.
Poznałam paru fajnych ludzi, w tym Włościborkowi.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
Siedzieliśmy z przy basenie.
Jadę na wycieczkę razem z .
Siedzieliśmy z na kanapie.
Obie z miałyśmy ochotę skakać do góry.
Przez chwilę oboje z patrzyli na siebie.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WłościborkiemPrzy Włościborkiem zapomniałem o wszystkim.
Pamiętam o Włościborkiem.
Powoli spełniam swoje marzenia o Włościborkiem.
A przecież nikt inaczej o Włościborkiem nie pisał.
Marzę o Włościborkiem.

Wołacz:
(hej!)
Gdzie jesteś !?
Dobry wieczór !
! Uważaj!
Dziękuję za rozmowę!
Dobranoc !