Odmiana imienia Węceraduś przez przypadki

Węceraduś imię męskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Węceraduś

Dopełniacz
(kogo? czego?):Węceradusia

Celownik
(komu? czemu?):Węceradusiowi

Biernik
(kogo? co?):Węceradusia

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Węceradusiem

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Węceradusiu

Wołacz
(hej!):Węceradusiu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
WęceraduśJa i Węceraduś nie wiedziałyśmy, co robić.
Autorem artykułu jest Węceraduś.
Węceraduś odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Dopiero do mnie dotarło, że Węceraduś już tu jest.
Dobrze, że Węceraduś grzecznie śpi.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
WęceradusiaWysyłam list do Węceradusia.
Ręka Węceradusia uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Specjalnością Węceradusia jest jazda na koniu.
Tata Węceradusia sam opatrzył mi nogę.
W słuchawce usłyszałam głos Węceradusia.

Celownik:
(komu? czemu?)
WęceradusiowiWęceradusiowi udało się usłyszeć tylko parę słów.
Kto wie, może Węceradusiowi wyjdzie do na dobre.
Napisałem wiersz dzięki Węceradusiowi.
Tego Węceradusiowi było już za wiele.
Nie wiem, co powiedzieć Węceradusiowi.

Biernik:
(kogo? co?)
WęceradusiaPrzed wejściem spotkaliśmy Węceradusia.
Patrzę na Węceradusia i nic nie rozumiem.
Odprowadziłam Węceradusia do wyjścia.
Spojrzała na Węceradusia jeszcze raz.
Węceradusia zaczęło to nieco irytować.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
WęceradusiemRazem z Węceradusiem wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.
Kasia z Węceradusiem mieli dużo szczęścia mając taką pogodę.
Jadę z Węceradusiem na dyskotekę.
Siedzieliśmy z Węceradusiem na ławce w parku.
Zginął w pojedynku z Węceradusiem.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
WęceradusiuWspominam o Węceradusiu.
Pamiętam o Węceradusiu.
Dyskutuję o Węceradusiu.
I tak oto dowiedziałam się czegoś nowego o Węceradusiu.
Wczoraj wspomniałam o Węceradusiu z moim tatą.

Wołacz:
(hej!)
WęceradusiuWitaj Węceradusiu!
Dobranoc Węceradusiu!
Dziękuję Węceradusiu za rozmowę!
Dobry wieczór Węceradusiu!
Węceradusiu! Gdzie jesteś?