Odmiana imienia Violunia przez przypadki

Violunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Violunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Violuni

Celownik
(komu? czemu?):Violuni

Biernik
(kogo? co?):Violunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Violunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Violuni

Wołacz
(hej!):Violuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
VioluniaMam na imię Violunia.
Gdzie jest Violunia?
Dobrze, że Violunia grzecznie śpi.
Dziś Violunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.
Violunia nie umie śpiewać.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
VioluniSpecjalnością Violuni jest jazda na koniu.
Jadę do Violuni.
Szkoda że Violuni prawie że w ogóle nie ma.
Tym razem prezentujemy wystawę Violuni.
W słuchawce usłyszałam głos Violuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
VioluniZszedłem z drogi Violuni i usiadłem w fotelu.
Nie wiem, co powiedzieć Violuni.
Od początku próbujemy pomóc Violuni.
Dzięki Violuni święta nabrały nowego wymiaru.
Słoik z kawą wyleciał Violuni z rąk.

Biernik:
(kogo? co?)
ViolunięPatrzył na Violunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Kacper patrzył na Violunię ze zdumieniem.
Spojrzała na Violunię jeszcze raz.
Obserwuję Violunię bardzo uważnie.
Lubię Violunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
VioluniąObie z Violunią postawiłyśmy na zmiany.
Dorota spotkała się z Violunią.
Siedzieliśmy z Violunią na ławce w parku.
Jadę na wycieczkę razem z Violunią.
Idę na spacer z Violunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
VioluniWspominam o Violuni.
Kiedyś chciałam napisać o Violuni.
Od ostatniego wpisu o Violuni wydarzyło się sporo.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Violuni.
Na wsi, za dużo rzeczy przypomina mi o Violuni.

Wołacz:
(hej!)
VioluniuGdzie jesteś Violuniu!?
Dobry wieczór Violuniu!
Witaj Violuniu!
Dobranoc Violuniu!
Hej Violuniu!