Odmiana imienia Violka przez przypadki

Violka imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Violka

Dopełniacz
(kogo? czego?):Violki

Celownik
(komu? czemu?):Violce

Biernik
(kogo? co?):Violkę

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Violką

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Violce

Wołacz
(hej!):Violko!

Przykłady deklinacji imienia Violka” w zdaniach w liczbie pojedynczej

Mianownik (kto? co?): Violka

Moje drugie imię to właśnie Violka.
Jak już wiecie mam na imię Violka.
Mam na imię Violka.
Dopiero do mnie dotarło, że Violka już tu jest.
Jeśli jednak przegrasz, Violka zostaje z nami.

Dopełniacz (kogo? czego?): Violki

Ustaliliśmy jednak, ze na razie będę mieszkać u Violki.
Tata Violki poszedł otworzyć drzwi.
Przedwczoraj były urodziny Violki.
Szkoda że Violki prawie że w ogóle nie ma.
Muszę pochwalić pomysł Violki.

Celownik (komu? czemu?): Violce

Proszę Violce nie dokuczać!
Violce oczy błyszczą.
Dzięki Violce mamy kolejny artykuł po polsku.
Zszedłem z drogi Violce i usiadłem w fotelu.
Dzięki Violce święta nabrały nowego wymiaru.

Biernik (kogo? co?): Violkę

Spojrzał na Violkę z zaciekawieniem.
Odprowadziłam Violkę do wyjścia.
Lubię Violkę.
Kawę kupioną przez Violkę wysypała z plastykowego opakowania do puszki.
Przed wejściem spotkaliśmy Violkę.

Narzędnik (z kim? z czym?): Violką

Siedzieliśmy z Violką na kanapie.
Jadę z Violką na dyskotekę.
Idę na spacer z Violką.
Dwa dni temu miałam z Violką śmieszną przygodę.
Razem z Violką wpadliśmy na pomysł pewnej sesji.

Miejscownik (o kim? o czym?): Violce

Dziś napiszę o Violce.
Na koniec parę słów o Violce.
Mowa oczywiście o Violce.
Hipnotyzująca powieść o Violce i płatnym mordercy.
W powrotnej drodze myślał o Violce.

Wołacz (hej!): Violko

Violko! Wróć do mnie!
Hej Violko!
Dziękuję Violko za rozmowę!
Dobranoc Violko!
Gdzie jesteś Violko!?