Odmiana imienia Violetunia przez przypadki

Violetunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Violetunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Violetuni

Celownik
(komu? czemu?):Violetuni

Biernik
(kogo? co?):Violetunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Violetunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Violetuni

Wołacz
(hej!):Violetuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
VioletuniaGdzie jest Violetunia?
Violetunia nie umie śpiewać.
Violetunia odgrywa bardzo ważną rolę na boisku.
Pierwszą osobą którą zobaczyłem była Violetunia.
Autorem artykułu jest Violetunia.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
VioletuniPóki co dodaję zdjęcia Violetuni z wakacji.
Ręka Violetuni uniesiona ponad głowę zamachnęła się.
Najbardziej polubiłam ojca Violetuni.
Rodzina Violetuni zginęła w wypadku samochodowym.
Violetuni siedziała na podłodze oparta o ścianę.

Celownik:
(komu? czemu?)
VioletuniNie wiem, co powiedzieć Violetuni.
Ten nie pozostał dłużny Violetuni.
Kupiłem Violetuni magnes na lodówkę.
Oczywiście każdy przyzna rację Violetuni.
Violetuni wpadły w ucho słowa piosenki.

Biernik:
(kogo? co?)
VioletunięNieśmiało gładzi Violetunię po włosach.
Przed sesją zapytałam Violetunię co lubi.
Spotkałam Violetunię w sklepie, kupowała świeże bułeczki.
Violetunię zaczęło to nieco irytować.
Poszłam dalej i wtedy poznałam Violetunię.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
VioletuniąJa z Violetunią siedzieliśmy w środku razem z narzędziami.
Razem z Violetunią przestaliśmy dawno za nimi nadążać.
Tym razem korespondowałam z Violetunią.
Zginął w pojedynku z Violetunią.
Pracuję z Violetunią.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
VioletuniDziś napiszę o Violetuni.
Warto także pomyśleć chwilę o Violetuni.
Zrozumiałam, że muszę teraz powiedzieć prawdę o Violetuni.
Od ostatniego wpisu o Violetuni wydarzyło się sporo.
Pomyśl nad tym, co mówiłam Ci o Violetuni.

Wołacz:
(hej!)
VioletuniuDobranoc Violetuniu!
Cześć Violetuniu!
Dzień dobry Violetuniu!
Violetuniu! Wróć do mnie!
Witaj Violetuniu!