Odmiana imienia Violettunia przez przypadki

Violettunia imię żeńskie

PrzypadekLiczba pojedyncza

Mianownik
(kto? co?):Violettunia

Dopełniacz
(kogo? czego?):Violettuni

Celownik
(komu? czemu?):Violettuni

Biernik
(kogo? co?):Violettunię

Narzędnik
(z kim? z czym?):z Violettunią

Miejscownik
(o kim? o czym?):o Violettuni

Wołacz
(hej!):Violettuniu!

PrzypadekPrzykład deklinacji w liczbie pojedynczej

Mianownik:
(kto? co?)
ViolettuniaMa na imię Violettunia.
Gdzie jest Violettunia?
Dopiero do mnie dotarło, że Violettunia już tu jest.
Jeśli jednak przegrasz, Violettunia zostaje z nami.
Dziś Violettunia ściga się z czasem, podczas pisania egzaminu.

Dopełniacz:
(kogo? czego?)
ViolettuniZbieramy na nowy wózek dla Violettuni.
Jestem mamą Violettuni i jeszcze trojga innych dzieci.
Tato Violettuni produkował abażury.
Późny start nie okazał się być zgubnym dla kariery Violettuni.
W słuchawce usłyszałam głos Violettuni.

Celownik:
(komu? czemu?)
ViolettuniViolettuni włosy stanęły dęba na głowie.
Zrzuciła z siebie pelerynę i oddała ją Violettuni.
Oczywiście każdy przyzna rację Violettuni.
Violettuni udało się usłyszeć tylko parę słów.
Mama przyznała rację Violettuni.

Biernik:
(kogo? co?)
ViolettunięWidzę Violettunię.
Patrzył na Violettunię wzrokiem pozbawionym cienia inteligencji.
Kacper patrzył na Violettunię ze zdumieniem.
Spojrzała na Violettunię jeszcze raz.
Patrzy na Violettunię wyczekująco.

Narzędnik:
(z kim? z czym?)
ViolettuniąWieczorem z Violettunią znowu idziemy na spacer.
Obie z Violettunią postawiłyśmy na zmiany.
Dorota spotkała się z Violettunią.
Siedzieliśmy z Violettunią na ławce w parku.
Obie z Violettunią miałyśmy ochotę skakać do góry.

Miejscownik:
(o kim? o czym?)
ViolettuniCzasami myślę sobie o Violettuni.
Bardzo fajny blog o Violettuni.
Chciałbym być teraz przy Violettuni.
Kiedyś chciałam napisać o Violettuni.
Kto dziś pamięta o Violettuni.

Wołacz:
(hej!)
ViolettuniuDziękuję Violettuniu za rozmowę!
Violettuniu! Wróć do mnie!
Violettuniu! Gdzie jesteś?
Witaj Violettuniu!
Cześć Violettuniu!